In de game...

Hoofdstuk 1

De snel bewegende schaduw van de rennende pubers was duidelijk te zien. Ze werden achtervolgd door hordes zombies. De uitgang was duidelijk in zicht. Nog 100 meter. Ze zouden het halen, daar waren ze zeker van. Nog 80 meter. De zombies naderden snel en ze moesten al hun kracht geven. Nog 60 meter. Ze waren doodop en hadden honger, ze konden bijna niet meer. Nog 40 meter. De achterste van hun groep was gevallen en de zombies waren er snel bij. De groep draaide zich om en schoot. Je hoorde hun wapens hard over de open vlakte schallen. De persoon krabbelde weg, maar een zombie hield zijn voet vast. Een hard schot en de zombie was dood. Hun scherpschutter had positie genomen. Hij probeerde op te staan, maar dat lukte hem niet. Hij voelde aan zijn been. Hij schreeuwde het uit. Zijn been was wel op drie plekken gebroken. Hij trok zichzelf weg. Hun scherpschutter zat bijna zonder kogels, maar moest zijn best doen hem te beschermen. De rest schoot door. Al hun kogels vlogen in het rond. De eerste twee zaten al zonder kogels en hadden een mes getrokken. Ze renden op wat zombies af en staken ze neer. De persoon op de grond was bijna bij het portaal dat hen weg zou brengen. Weg uit dit alles, weg van dit tafereel. Hij kroop erdoorheen en verdween. De anderen renden weg, om zich bij hem te voegen. De scherpschutter was snel en had snel de wereld verlaten, achter zijn vriend aan. De rest volgde. De laatste bleef nog even staan en keek om. De zombies waren dichtbij, maar hij zou op tijd weg zijn. Hij wierp een laatste blik op de wereld, om vervolgens door het portaal te springen en nooit meer terug te komen.
Zo eindigt dit verhaal. Veel plezier verder, met het lezen van het hele verhaal.