Aangekomen in het kamp

35 5 5
                                    


Na een tijdje rijden kwam de auto tot stilstand, Surya keek weer door het kijk gaatje dat hij had gemaakt, hij zag een man in een zwart pak.
De man die hem naar deze plek had gereden stapte uit de auto, hij kreeg geld van de man in het zwarte pak en hij werd uit de auto gehaald, op de grond gegooid en er werd een zak over Surya's hoofd gedaan.
Toen de zak van zijn hoofd werd gehaald was hij in een mijn, een van de mannen de hem hier heen hadden gebracht zei:' jij gaat hier werken dit word je nieuwe huis'.
Er werd een pikhouweel naar hem toe gegooid en een andere man zei:'je gaat goud zoeken en als je iets vind gooi je het in die kar daar'.
Hij wees naar een kar die verderop stond, daarna vertrokken de mannen.
Surya ging maar hakken, na een tijdje hakken hoorde hij een tikkend geluid, dus hij liep rustig richting het tikkende geluid, toen Surya de tunnel al een stuk door was zag hij allemaal kinderen zoals hem, ze zagen er niet goed uit, ziek en mager.
Hij vroeg aan een jongen hoe lang hij hier al was, hij zei:'ik werk hier pas 5 dagen, we krijgen per dag een beetje water en een beetje brood'.
Hij liep terug en ging verder hakken, na een tijdje hakken zag hij een klein goud bolletje uit de muur steken, Surya pakte het dingetje uit de muur en stopte het in zijn zak.
Aan het eind van de dag kwamen de mannen weer, ze gooide Surya neer maar het goudkluitje viel uit zijn zak, een van de mannen raapte het op en zei:'zo zo, dus we gaan stelen? Je weet hoe erg ik dat vind, toe nou, je wilt me niet kwaad zien dus doe het niet meer, heb je me gehoord?!'
Surya en een paar andere kinderen werden naar het slaap kamp gebracht, een open veld met allemaal tenten. Hij sliep in een tentje met 5 kinderen.
De volgende ochtend mocht Surya eten, hij en de andere kinderen uit zijn tent kregen een stukje brood en een bekertje water.
Na een uurtje rust moest Surya weer aan het werk, ze werd weer bij de mijn gebracht.
Toen hij een na 2 uur hakken even pauze mocht, zag hij een auto bij de poort van het kamp.
Surya herkende de auto, het was de auto van haar buurman!
Hij kwam in het zwart gekleed naar de mijn toe.
Misschien zou hij hem komen redden, maar hij liep naar een jongetje toe.
Het jongetje zat op een stoepje, mijn buurman pakte een stok en sloeg het jongetje, hij riep WERKEN!!! Haar buurman, die aardige man die hem elke ochtend begroette met een lach.
Hoe kon dat nou, zijn buurman die opeens een kind sloeg, hij was er nog een beetje beduusd van. Lang beduusd kon hij niet blijven staan, de buurman kwam achter hem aan!
Hij rende zo hard als hij kon verder de tunnel in, verder en verder tot dat hij dacht dat hij hem kwijt was.
Waar was hij?
Helemaal achter in de mijn?
Hij hoorde verder op voetstappen dus verstopte hij zich achter een paar zakken, het was een meisje. Het meisje zei: 'wees niet bang, ik wil je helpen.'
Surya liet zich zien, het meisje zei: kom mee ik ken een weg om hier uit te komen.
Surya liep maar mee.
Na 2 uur lopen en kruipen waren ze bij een waterval helemaal achter de grot, ze waren uit het kamp maar de enige manier om verder te komen was....Springen.
Maar Hij wilde niet surya wilde terug, ze werden gezien door de mannen en ze kwamen achter hun aan. Hij moest nu echt snel een beslissing maken.
Maar het hoefde niet meer het meisje had de beslissing al voor hem gemaakt.
Surya werd geduwd door het meisje, maar het meisje werd nog net vastgegrepen door een van de mannen.      EINDE

Like voor meer

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Feb 11, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Ontvoerd..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu