Krissa's POV
"Haaaaaaaaaaay" sabi ko habang naguunat ng aking mga kamay...
Ano nga pala ang nangyari?
think
think
think
'ting' naalala ko na nagpatulong ako sa isang crew dito sa condo na dalhin si Bryan dito sa kwarto ko...
O_O teka!!! asan si Bryan???
Wala sya dito sa kwarto ko. Bumaba ako sa kitchen at nakita ko na nabawasan ang hinanda kong pagkain at may nakita akong note sa ref ko....
~Babe, thankyou for taking care of me I appreciate your kindness. Thankyou for the delicious food... I love you!~
Ganyan ang nakasulat sa stick note sa ref ko.
Ang sweet talaga ni Bryan...
tawagan ko nga...
Pero bago ko pa ma dial ang number nya, may tumawag na sa'kin....
si mommy
AKO: Hello mommy bkt po?
MOMMY: O hi baby may sasabihin lang sana ako sayo...
AKO: Ano po yun?
MOMMY: Can you go to my clinic tomorrow after your class?
AKO: Yes... Why?
MOMMY: I have something to tell you ehh. Sige na baby have to go na may patient na ako... I love you
+toot toot+
Hmmmm ano kaya ang sasabihin ni mommy....
Saka ko na isipin yun
Anung oras na ba?
O_O
Holy sh*t
7:30 am na!!!
Gosh 8:00 am ang pasok ko!!!
Kumain lang ako ng tinapay at naligo na....
SH*T
wala ehh
late
na ako
Nasa sasakyan na ako ngayon...
Sh*t
Ang traffic 8:00 am na wala na late na late na ako...
Mag halfday na lang kaya ako...
Pwede din, pero saan ako pupunta? ayaw ko naman sa condo. Kay mommy na lang.
Tinungo ko na ang daan papuntang hospital namin. Duon naman nag wowork si Mommy ehh sa hospital namin.
Pagpasok ko sa may lobby...
"Good morning! miss Go " sabi ng mga staff sa lobby
"Good morning" sabi ko
Pumunta na ako sa room ni mommy
Pumasok na lang ako bigla (A/N: Hoy! Krissa katok katok din pag may time) wala ka na dum miss author(A/N: Ahh wala pala ahh i delete ko kaya tong story nyo ni Bryan) Ay wag naman oo na panalo ka na
Si miss author talaga...
"Hi Mom" bati ko sa mommy ko na may pasyente ngayon
"Oh Krissa napadaan ka?"
"Ano nga po pala ang sasabihin nyo? late na po kasi ako kaya naisip ko na dumaan." sabi ko
"Ahh yun ba. Wag kang mabibigla anak ha. Napag kasunduan kasi namin ng mga Lim na ipakasal ka sa kanilang anak na si Kevin Lim."
"What? kasal? anong ibigsabihin nyo?" sabi ko
Hindi hindi pwede na ikasal ako sa taong hindi ko naman kilala at higit sa lahat hindi ko mahal.
"Anak kailangan nating gawin yun. Malapit na kaibigan ng daddy mo ang pamilya ng mga Lim at ngayon kailangan nila ng tulong ng daddy mo sa companya nila dahil unti unti na silang nababaon sa utang." pagpapaliwanag ng mommy ko
"Pero hindi ko naman sya mahal. Bakit kailangan na isakripisyo ko ang buhay ko para lang sa kaibigan ni daddy? Ma tulungan mo naman ako may iba akong mahal at kahit anong gawin nyo hindi ako magpapakasal sa Kevin na yun masmabuti pa na mamatay ako wag lang maipakasal dun!!" hindi ko na napigilan ang pagtulo ng luha ko
"Anak please pagbigyan mo na ang daddy mo. Wala naman na si Bryan diba iniwan ka na nya. Kilala ko si Kevin mabait na bata yun alam kong hindi ka nya pababayaan." sabi ni mommy
Hindi ko pa pala nasasabi sa kanila na nagbalik na si Bryan.
"Ma bumalik si Bryan at alam ko na ang dahilan kung bakit sya umalis hindi sa hindi na nya ako mahal may ginawa lang syang importante sa states at dun sya nag aral. Ma please mahal ko parin si Bryan wag nyo naman tong gawin sakin oh. At alam ko na mas maganda ang kinabukasan ko kay Bryan dahil laki sya sa isang maayos na pamilya at katulad ko biology din ang course nya. Ma mahal na mahal ko si Bryan at alam ko na mahal nya rin ako kay please ma wag nyo naman gawin to sakin." pagmamakaawa ko sa kanya
"Sige I will try my best to convince your father." sabi nya
Niyakap ko sya agad.
Ayaw ko talaga ikasal sa taong hindi ko mahal.
Hindi na muna ako papasok ngayon magulo pa ang isip ko.
=_=_=_=_=_=_=_=_=_=_=_=_
A/N
ayan simula na ng matinding labanan sa pagmamahal
hehe joke lang
VOTE and COMMENT
please comment naman kayo
kahit panlalait tatanggapin ko
pa vote din please isang click lang namn yun ehh pretty please para naman ma inspire ako
sorry sa pagiging mapilit ko
