OYUNBOZAN

1.8

Adam bana dogru adimlarken yüzünde bir mimik aradim. Adam suratindaki buz gibi bir ifadeyle elini bana uzatti ve "hosgeldin" dedi. Yüzümü donuk bir ifadeden arindirmaya calisarak ayagi kalkip elimi uzattim el sikIstIm. "Hosbulduk" dedim. Bana iki üc saniye kadar baktiktan sonra diger arkadaslara dönüp " Elinizdekileri bu gün ki toplantida görmek istiyorum " dedi ve kapiya dogru yöneldi. Kapidan ciktiktan sonra hepsi rahat bi nefes verdi. Cidden adamin fazla itici soguk mesafeli bir görünüsü vardi. Atakan bana dönüp " Bu tanismadan sonra dediklerimi omayliyor musun?"dedi. Atakan' a bakip, basimla onayladim . Ínsanlara önyargiyla, süpheyle yaklasabilen bir karaktere sahipken bu adama karsi aklimdaki tek kavram hissizlikti... Toplanti saati geldiginde projelerimizi kaba taslak cizimlerimizi toplamis , toplanti odasinda toplanmis bekliyorduk. Adam iceri girdiginde en bastaki koltuga oturarak Mehmet'e bi bakis atti. Mehmet ayaga kalkip toparlanan fikirleri anlatiyordu. Herkes Mehmet 'i dinlerken ben adamin yüz ifadesine bakip begenip begenmedigini anlamaya calisiyordum. Ínsanlarin beden dilininde ne isteyip istemedigini anladigimi düsünürdüm ama bu adam sadece düz bir sekilde bi duvara bakarmis gibi Mehmet 'e bakiyordu. Adam kafasini bi anda sanki onu izledigimi anlamis gibi bana cevirdi. O an deli cesaretim gelmis olmali ki bende düz bir ifadeyle ona bakmaya devam ettim. Öyle derin bakiyordu ki sanki gözlerimde bir sey yaziyordu ve suan onu okuyordu. Mehmet ' in " Turan bey " demesiyle bakislarimizi birbirimizden cekip Mehmet' e döndük. Turan bey proje hakkindaki fikirlerini söyleyim proje hakkinda biraz daha yaratici ve düzgün calismamizi söyleyip cikti. Atakan " bir aydir üstünde calisiyoruz hala yaraticilik diyo ya " Mehmet ona gülümseyip "adam isinde cok iyi bu kadar titiz olmasi normal" diyip cikisa dogru ilerlemeye basladik. Masama gecip oturdugumda yanima Mehmet geldi ve ögle arasinda yemege beraber gidelim mi diye sordu. Aslinda gün icinde bana göre oldukca fazla cümle kurdugumsan yemeklerde tek olmak istiyordum. Mehmet' i kirmamak adina " tabi beraber yiyebiliriz" dedim. Öglearasi oldugunda Mehmet'le beraber holdingin yanindaki restaurantlardan birine gittik. Mehmet bana özel hayatiyla ilgili bi kac sey anlatirken banada nereli oldugum nerde okudugum gibi sorular yöneltiyodu. " Ailen bursadaysa sen burda tek mi kaliyosun " diye bir soru yönelttiginde "Hayir arkadasimla kaliyorum" dedim. " Arkadasin o da mi mimar "diye muhabbet acmaya calistiginda aklima Nur geldi ve bu konuyu fazla irdelememesi icin "mimar olmadigini" söyleyip. Proje hakkindaki fikirlerimi ona anlatmaya basladim. Mehmet' de fikirlerimin uygun oldugunu ve fikirleri degerlendirebilecegimizi söyledi. Yemegimizi bitirip holdinge girdigimizde Mehmet' e "Sen yukari cik benim bi isim var geliyorum" dedim. Mehmet bas sallayip asansöre dogru ilerlerken, bende yalniz kalmak adina danismanligin ordaki koltuklarin birine oturup, düsünmeye basladim. Hicbir zaman sosyal bir insan olmamistim. Nur'la 15 yillik arkadastik. Ona bile icimi tam anlamiyla dökmem 5- 6 senemi almisti. Kücüklügümden beri abim tarafindan onun kücük erkek kardesi olarak büyütüldüm kizlarla konusmaz, oynamaz erkeklerke konusur, top oynar kizlarin sacini ceker kacardik Nur 'la da böyle tanismistik. Aklima o günler geldiginde gözlerim doldu ve gülümsedim. Önümdeki masadan gözümü cektigimde karsimdaki deri koltukta Turan beyin oturdugunu farkettim. Turan beyin ne zaman buraya geldigi hakkinda hic bir fikrim yoktu ben otururken burda olmadigina emindim. Ben bunlari düsünürken o ayaga kalkip asansöre dogru ilerledi. Bende hizli bir sekilde kalkip onun bindigi asansöre bindim. Caktirmadan adama bakarken kendime sasirmistim. Turan bey yirmilerin sonunda gösteren bir adamdi ama gözlerinin icindeki isik yok olmus yüzündeki ifade ise ölüme yaklastiginin farkinda olan yasli bir adamin yüz ifadesinideki durgunluga karamsarliga sahipti. Onu hakkinda bes saniyede o kadar cok sey aklimdan gecmisti ki hayatim boyunca bi insan icin bu kadar detayli düsündügümü hatirlamiyordum. Benim katima geldigonde asansörden indim ve odama gecip masama oturup calismaya basladim.