Babam eczacı annem ise bir şirkette çalışıyor. İş gereği taşınmak zorunda kaldık ve bu benim için çok zor oldu. Yeni ev yeni okul ve yepyeni bir hayat.. Herşeye alışabilirim fakat okula nasıl alışacaktım? Nasıl uyum sağlayabilirim? Bu okula alışmam, benim için saçlarımı pembeden siyaha boyatmak kadar imkansızdı. Yeni ısındığın bir okuldan tekrar başka bir okula başlayacak olmak beni çok yıpratacaktı. Korkum ya da şüphem yok. Gayet kendime güvenen ve cesaretli biriyimdir. Tabi bu da bir yere kadar. Herneyse. Okulun açılmasına daha iki gün var ve ben şimdiden panik içerisindeyim..
Odam benim özgürlük alanım ve bulunmaktan hoşlandığım tek yerdir. Yine annemin sesiyle, bu endişeli düşüncelerden uyanıp gerçek hayata geri döndüm. "Lemi dışarı çık, odanı temizleyeceğim."
Annem, buraya yeni taşındığımız için çalıştığı şirketten izin almıştı ve bugün evdeydi. Bu cümle bana hazırlanıp dışarı çıkmamı söylüyordu. Ama henüz buranın yabancısıydım. Dışarı çıksam bile nereye gidecektim? Kaybolmaya hiç niyetim yoktu. Sabırla annemin odamdan çıkmasını beklemeye koyuldum. Gidebileceğim tek yer kendi odamdı. En azından rahattım. Annem aşağı inerken söylene söylene iniyordu. Ben yukarı çıkmaya başlarken "Yeni temizledim, dağıtma odanı." dedi. Tabi benim için bunun bir önemi yoktu. Odama geldim ve kendimi yatağa attım. Hayaller kurmaya başladım. Acaba aradığım aşkı, sevgiyi, ilgiyi bu okuldan birinde bulacak mıydım? Bunları düşünmenin tam vaktiydi. Ne de olsa okula gitmeme çok az bir süre kaldı.
***
Ve beklenen günün gelmesine bir gün kalmıştı. Yarın okula gidecektim. Bu benim için olağanüstü merak uyandırıcı bir durum. Yarın ne giyineceğime karar verdim ve herşeyi hazırladım. Okula gitmek için hazırdım artık.
