Chapter 1
SCRABOOK
Ako si Keil Chun ,19 years old.Nag aaral sa UP. Semister break namin ngayon. Wala akong magawa dito sa boarding house kundi magkwento.
Apat na taon nang lumipas ngunit hindi parin siya nabubura sa isipan at puso ko.
Ang taong kahit sa maikling panahon lang... ay naging parte na ng buhay ko.
Ang kwentong ito ay tungkol sa isang babaeng kabaliktaran ng kanyang pangalan ang kanyang buhay.
Siya si Lucky Kalayaan.15 taong gulang noon na nag aaral sa Silver Academy.Matalino,mabait,may busilak na puso,mapagmahal at mabuting anak at maalalahanin.
Mailalarawan mo rin ang kanyang pisikal na anyo bilang isang simpleng bata.,mahinhin,at syempre maganda ngunit hindi kapansin-pansin ng karamihan dahil ang mga kamalian lamang ang laging pinagtutuonang pansin ng karamihan,ng kapwa mag-aaral dahil na rin sa lagi itong nag-iisa,nakatambay sa sulok, at kahit san mo tingnan,laging nakayuko at nakalugay ang maha nitong itim na buhok na tumatakip sa mukha nya.
Ang lahat ng masasakit at kasamaang ginagawa sakanya ng mga kaklase ay sinusuklian niya ng kabutihan.
Nginingitian lamang niya ng may halong pait sa t'wing binubully siya o pinagytatawanan.
Bihira lang siyang makitang umiyak sa harap ng karamihan.
At dahil sa matalino ito at laging nangunguna sa buong section,kinaiinggitan siya at kinamumuhian ng marami lalo na ng mga kababaihan sa Silver Academy.
Nasa ibang bansa ang kanyang mga magulang at tanging ang nakakasama niya ay ang kanyang kuya na si Accellee.Nasa kolehiyo na ito at nag aaral sa UST.
Nasa isang Village sila malapit sa Silver Academy nakatira.Pero minsan lang umuuwi si Accellee dahil sa malayo ang school niya sa bahay nila.Kaya laging nag-iisa si Lucky sa bahay.Hindi na nya kailangan pang magkaroon ng katulong dahil kaya na nya ang kanyang sarili.Hindi siya maarte kahit alam nyang mayaman sila.NAPAKAYAMAN TO BE EXACT.
Back to the Past!
June4,2012,first day of school****
Riiiing!Riiiing!(school alarm)
"Lucy!Lucy"!
"Lucy,lucy,hinto*hingal*hingal*".
"Hmm?(lumingon siya)".
"Lucy,naiwan mo(abot ng scrapbook)".
"Hindi Lucy ang pangalan ko".
"Ay sorry!E ano ba talaga true name mo"?
"Lucky.(malungot at nakatungo nyang sabi)Lucky Kalayaan(biglang sigla niyang pagkakabigkas ng "Kalayaan" sabay hangad sa langit na may ngiti sa kanyang labi)".
"A ako nga palas i Kiel Chun .Scrapbook mo oh".kinuha nya ung scrapbook at binuklat.Nakangiti na talaga siya ng totoo.Isinara n'ya naman pagkatapos nyang tignan ang kung ano mang mayroon iyon.
"Binibigay mo sa akinO_O??"inabot nya kasi sakin yung scrapbook .
"Oo para naman talaga yan sayo e:)
Saka,buksan mo nalang pa malungkot ka".tinanggap kop naman iyon.
"So,Friends"?
Riiiiiiiiiinnnnnggggg.....!!
hindi na nya nasagot yung tanong ko bigla nalang kasi siyang tumakbo dahil sa tumunog nanaman ulit ang alarm para magsipasukan lahat ng mga students.
Nakita ko kasi siya kaninang nakaupo sa upuan ng Bench ng school namin kanina tsaka kumuha ng picture sa sarili at pagkatapos may dinikit na kung ano sa scrapbook.
Kitang-kita ko kasing kimikinang at nakaka attract yong designs na may glitters.kaya alam kong scrapbook 'yon nag bigla nalang nag alarm para magsipasukan ang mga nasa labas pa ng kani-kanilang buildings kaya naiwan nya yung scrapbook dahil sa pagmamadali nya.
Kaya naman pumunta ako sa kinaupuan niya kanina at kinuha ang scrapbook at tumakbo ng mabilis palapit sakanya na papuntang room nila.
Na curius naman ako kung anong laman ng scrapbook.Pero sabi n'ya,bubuksan lo raw pag malingkot ako.Himdi naman ako malungkot nagyon.Masya pa nga eh:)Kaya hindi muna ako mag aatubiling buksan ang SCRABOOK.
BINABASA MO ANG
Her Sacrifice
Short StoryIsang taong kabaliktaran ng kanyang pangalan ang kanyang buhay.