Karşılıklı

10.

Aras'tan

Melis ile evlilik konusundaki tartışmamızı sonlandırdık. Evlenme kararı vermedik henüz. Babamlar Melis ile otururken yanımıza geldiler.

"Ne karar verdiniz ?"

"Daha bir karar vermedik. "

"Size son 1hafta. Kararınızı bize 1 hafta içinde söyleyeceksiniz. "

"Ama baba..."

"Aması falan yok oğlum. Hadi görüşürüz."

Melis ile kelimenin tam anlamıyla mal gibi kalmıştık. Bizi böyle zorlamalarındaki amaç ne acaba? Offff... Lanetler yağsın.

"Aşkım napacağız ?"

"Hiçbir fikrim yok."

Akşam yemeği için aşağıya indik. Bizi Melis ile yanyana oturttular her zamanki gibi. İkimizin de babası bize dik dik bakıyordu. Ben korkudan geberecektim. İçinde bulunduğum korkuyu asla tarif edemem.

"Yemekten sonra evlilik meselesini konuşursunuz değil mi oğlum ?" dedi babam imalı imalı.

"Konuşuruz herhalde değil mi Melis ?"

"Tabi tabi hiç merak etmeyin siz."

İkimizin de sesinde tedirginlik vardı. Anıl bir anda bizi bu gergin ortamdan kurtaracak bir çözüm buldu.

"Baba bizim bu akşam bir arkadaşın doğum gününe gitmemiz lazım da çıkabilir miyiz ?"

"Gidin gidin biraz hava alırsınız. Tek bir şartım var ama. "

"Buyur babacığım..."

"Merak etme kötü birşey demeyeceğim sadece alkol falan kullanmayın. Biliyorsunuz bu konuda ne kadar hassas olduğumu. Size güveniyorum ama gideceğiniz yer tekin olamayabilir."

"Yok baba ya tekin bir yere gidiyoruz merak etme. "

"Sahi nereye gidiyosunuz ?"

"Şeyyy..."

"Mertlere gideceğiz" dedim neredeyse bağırarak.

"Sakin ol oğlum. Gidebilirsiniz. "

"Teşekkürler. Görüşürüz ."

Anıl gerçekten de hayatımızı kurtarmıştı. Ben dayansam bile Melis o gergin ortama dayanamazdı. Anıl bir bakıma şanslıydı. Evlen evlen diye ona baskı yapılmıyordu sonuçta. Gidip bir kafeye oturduk. Melis biraz durgun gibiydi. Etrafa bakınca ne olduğunu anladım. Aynı kafede eski sevgilisi Savaş vardı. Anıl ile kalkma kararı aldık. Sonrada başka bir kafeye gittik.

"Siz evlilik meselesini ne yapacaksınız ?"

"Yeter amk. Şu soruyu sormayın ya."

"Aras'a katılıyorum."

"Tamam tamam. Eee ne yapalım ?"

"Telefon"

"Olabilir"

Hepimiz asosyal hayatımıza geri döndük. Melis kızlarla mesajlaşıyordu. Bende bizim erkeklerle. Esma'nın eski sevgilisi peşine takılmış. Rüzgar çıldırıyor. Aslında onada hak veriyorum. Aynı şey Melis'e olsaydı gebertirdim o çocuğu.

Saat 12 gibi eve gittik. Herkes kendi odasına çekildi. Tabikide o saate uyumadık. Ben Meliz ile ne yapacağımızı düşünüp durdum. Böyle garip şeyler neden hep benim başıma gelir ki. Yoruldum yha. Melis ile konuşup uyudum. Garip rüyalarımdan birini gördüm yine.

"Savaş gözümün önünde Melis'e sarılıyordu. Vurmak istiyordum ama olmuyordu. Sövüp uyandım."