She's Loving A Traitor

Encounter

           Nakaharap ako sa maamong mukha ni Daddy habang hawak ko ang kanyang mga kamay. It's been 5 months when the operation was done succesfully. I was very down that time. Natamaan nang ligaw na bala sa ulo si Daddy na naging dahilan para bumagsak ang negosyo namin. We spend a lot on Daddy's hospital bills na naging sanhi ng pagtigil ko sana sa pag-aaral. But thank God, the Millenium University have seen my potentials and credibility that leaded me to pursue my studies without any miscellaneous fee. Kahit ganoon ang nangyari sa amin thankful pa rin ako dahil mayroon pa ring mga tao na handang tumulong sa amin. Pangalawa ako sa tatlong magkakapatid. Iyong bunso namin ay 12 years old na at kasalukuyang tumigil sa pag-aaral dahil pinili nitong bantayan si Dad. Ayaw ko sana noon pero narealize ko na bata pa naman siya sa grade 8 sa edad na 12 years old. At 5 kasi ay inenrol na siya ni Mom sa grade 1. It came to happen that she can collaborate with grade one pupils kaya nagpatuloy na siya sa pag-aaral. Si mom pala, well, she'd passed away 7 years ago at si Dad na lang ang tumayong ama'tina sa amin.

Akala niyo siguro brat ako nu? Well, nope mas pinipili ko lang na labanan ang hamon ng buhay kaysa magmukmok. I need to be strong for Dad, Elyza ay kay Kuya.Speaking of my Kuya hindi na siya nagpakita pagkatapos niyang magbigay sa amin ng pera para sa operation ni Dad and the story continues upto now.

Habang tinititigan ko ang mukha ni Dad na hanggang ngayon ay tulog pa rin ay napaiyak na tuloy ako. Noong nakaraang linggo kasi ay inatake na naman ito ng sakit sa puso. Nagkaroon pa ng komplikasyon dahil diabetic din pala ito.

" Dad you need to be strong" I mumbled between running tears. Hanggang ngayon ay hindi pa rin gumigising si Dad. "Dad lumaban ka" hindi ko kasi alam kung hanggang kailan ko kayang lumaban. Seeing my Dad in this position. Seeing my family's agony pakiramdam ko ay pasan ko ang mundo. Lalo pa noong last week ay nagcollapse ito dahil sa complications ng sakit niya. I gently wiped my tears with the back of my palm. Naalimpungatan tuloy ako nang pumasok ang nurse at may inabot sa akin.

" Excuse me Ms. Velasco, your signature is needed here." then she smiled at me sweetly. Parang naaaninag niya na galing ako sa pag-iyak.
Kinuha ko ito at matamang binasa. Tungkol ito sa mga gamot ni Daddy. Ibinalik ko na agad ito sa kanya at nagpathankyou. Napatitig ako sa bunso kong kapatid sa couch na payapang natutulog.

     By the Way ako pala si Adriana Velasco 19 years old pero sa edad kong ito ay parang nasa mid forties na ako dahil pakiramdam ko ay nasa akin lahat ng responsibilidad.
         END OF DRAMA.

Mamaya palang mga 3:00 p.m. ay susunduin ako rito ni Christian. Naaalala niyo pa ba iyong bakletang tinatawag kong Chuckie. Oo siya yun, ewan ko ba at kung bakit napapayag ako nun na gumala mamayang hapon.

Nang sunduin ako ni Chuckie ng hapong ito ay nagpaalam muna ako sa kanya na sisingit lang sandali sa library. Titingnan ko lang kung may mga nerds na nag-aabang doon sa lobby ng library. Hindi ko na man maatim na pabayaan ang mga ito at baka may emergency lang ang mga ito kaya hindi nakareturn on time. Well tama nga ako. May dalawang nerds doon na naghihintay sa akin. Naka-upo ang mga ito sa mga nakahilerang benches na attach sa wall ng mismong pader ng library.

" Salamat naman at dumating pa siya." dinig ko pa na wika ng isang nerd. Mukhang bagot na ata sa kahihintay eh. " Alam ko bang almost an hour na kaming naghihintay sayo rito yun tuloy at na over time na Miss" she said bitterly.

Wow galit siya ha.

" Hmmmmmmmm......" hindi ko namalayang naghu-hum na pala ako. Habit kasi eh, masisi niyo ba ako.

" Hey! Are you not listening or just plainly insulting us?" Bang! Nagulat ako sa sinabi niya.Nagulat ako sa inasal nang isang nerd na tahimik lang kanina. Padabog nitong inilapag sa counter table ang sandamakmak na mga libro nang makapasok na kami. Nabatukan  ko tuloy ang sarili. Bakit ba kasi pumunta pa ako rito.