Ik rende door,en probeerde niet te letten op de koorts. Eindelijk kwam het park in zicht,en ik rende hijgend door naar het achterste stuk van het park. Het kleine,donkere stukje van het park. Ik stond op het pad,en voelde lichtjes in mijn hoofd. Ik hijgde als een gek,en steunde tegen een boom. 'Maggie?' Ik keek achterom,en daar stond Leila. Met een mes. 'Leila,nee..' Hijg ik,en alles werd zwart voor mijn ogen.
Twee uur later..
'Maggie!' Hoorde ik,en ik opende mijn ogen. Mijn moeder staat naast mijn bed,en houd mijn hand vast. 'L,l,Leila?' Stamel ik. Mijn moeder schud haar hoofd,en zegt:'Sorry lieverd.' De dokter komt binnen,en zei:'Maggie Hall?' Ik knikte mijn hoofd,en vroeg in een reflex:'Leila?' 'Leila Thompson? Ja,eh.. Dit moest ik van haar geven..' Ze geeft mij een papier,en er staat in Leila's handschrift:'Voor Maggie.' 'Nee..' Fluister ik.
In volgend deel Leila's brief.
JE LEEST
On My Mind (Short Story) (KLAAR)
RandomWat doe je als je elke dag ziet dat je beste vriendin vreselijk gepest wordt? Maar er niks van durft te zeggen? Dat je ziet dat ze zichzelf uithongert,en pillen slikt om dunner te worden? Wat,als ze in een depressie raakt? Maar je niet weet wat je m...
