Arkadaşlar ilk yazım okuyup yorum yapmanızı istiyorum çok önemli
BİR FİDAN AŞK
'Fidan" diyebildim ancak.
Beymimde okadar cok söz varken fidan diye seslene bildim.
Usulca "efendim" dedi.
Söylemelimiydim yoksa sadece selam verip gitmelimiyim bilemedim ilki daha cazip gelmişti
'Ya telefon numarani versen hem konuşuruz ' dedim.
Evet, evet sonunda diyebildim
Hayır dedi bir anda duraksadim böyle hayal etmemiştim aslında
Düşün! düşün! buldum.
Tamam ozaman ben kendi numaramı
Vereyim ararsın falan konuşuruz
Söyledim ve hemen aradı "kaydedersin" dedi ve göz kırpıp gitti
Aldım sonunda numarasını aldım.
Aksam üzeriydi eve dönüş yolunda resmen ikiye bölünmüştum bir tarafım ara öbür tarafim rahatsız etme diyordu tabiki beni bekleyip rahatsız olmasin :)
Aradım tam 3 saat 22 dakika sonra aradım iyi bi karar mı bilemem ama o an hoşuma gitmişti sesini duymam
Yarım saat falan sürmüştü konusmam onun için evin yolunu bile uzatmistim amaa...
Genede ilk konusma için uygundu bi an aklımdan Geçi verdi
Ne öyle ilk dakikadan sevgililer gibi saatlerce konuşmak.
Yoksa olmalımıydı biraz deli olup saatlerce konusmalımıydım. Haa bu arada saatte baya geç oldu yatmak icin odama girdim yeşil çiçek desenli nevresim büyük koltuğun üstüne serdim ve ardından cizgi desenli yastığı bırakıp uzandım tavana bakıp onu düşünüyodum.
FİDAN FİDAN FİDAN FİDAN
durmadan adını söyleyip duruyodum
Galiba annem anlamıştı bunu buğulu sarı camın arkasindan hafice belli eden eşarbından anlamıştım
Bu yaşta kapı dinliyordu ayıp ayıp
O gece biraz geç uyumuştum nedeni belli zaten sabah erkenden uyandım hemen hazırladım kahvaltı yapmıyorum zaten Beşikteki kardeşimi öpüp okul yolunu tutmuştu yol boyunca ellerim cebimde bugun ne yapsamda onu bi yere görürsem diye
Düşüne düşüne okula varmıştım sınıftan içeri girip çantamı cam kenarı en ön 3+1 manzaralı sırama bırakıp hemen ordan ayrıldım ve sınıfına doğru yürümeye başladım
Sınıftan içeri baktığımda yoktu gelmemişti gerçi 7 bucukta okula gelse gelse aklı havada sevgilisini düşünen biri gelebilirdi (ben :) neyse biraz oturup beklemeye karar verdim
ikide bir siyah demir kapıdan içeri girenlere bakıp gelmesini bekledim
Ve geldi siyah kapıdan geçip okula doğru yürümeye başladı üstüne kırmızı okul üniformasi vardı. Allah'ım bi üniforma bu kadarmı yakışır birine
Diyecektim ki dibimde bitti kankam
(Hiç tanımayın)
Elini omzuma atıp "kime bakıyosun deyip camdan dışarı baktı
Kimseye dememi beklemeden "sen şu okula yeni gelen kıza bakıyodun dimi doğru söyle lan "dedi inkar edemezdim ama ifşa da edemezdim
sanane deyip geçiştirdim hemen yanına gidecek iken "knk sana acaip bisey demem lazım" dedi kesin gene sacma birsey anlatacak. Ve nitekimde öyle oldu boşa zaman harcamıştım okuldan içeri girip ilk merdivenler kadar olan 39 saniyelik fırsatı kaçırmıştım artık ya kantinde yada okul çıkışı konuşacaktım. Zil çaldı derse girdik ikinci teneffüs te kahvaltı yaptığını biliyorum bu yüzden içim rahatdı biraz .
Ve ikinci teneffüs Kantine indim ordamı diye bakınacaktım ki
Birden abi bana iki simit bi ayran bide çay deyişini duyum ve hemen yanına gittim "hepsini sen mi yiyeceksin" dedim "yok arka sırada arkadaşım bekliyo beraber yiyecez"dedi bu arada bende sparişimi -bi simit birde karışık meyve suyu (rutin)- istedim
Çay kaç şekerli olsun dedi çaycı
selim abi iki deyi verdim bian
Döndü ve sen benim kac şekerli içtiğimi nerden anladın dedi
içimden hadi yapabilirsin. söyle. itiraf et kurtul. gibi cümleler geçiyordu kabul edeceğini sanmıyodum ama
sessizce beraber yiyelim mi dedim duymadi -hadi ama böyle olmaz bağır-
Fidan beraber yiyelim mi dedim odan olabilir aslında bizim masamızada yakışıklı bi beyefendi lazım dedi -bu bi işaret mi- ve masaya geçtik söylemenin zamanıydı tam karşımda oturuyordu arkadaşı "ya bugün bi yerleremi gitsek hem meltemde gelir bende kankamı çağırırım beraber bişeyler yaparız " iyi fikir bizde sıkılıyorduk dedi meltem
Aralarında ki ufak tartışmanın ardından iyi bi sonuç gelmişti
Bende hemen malum kişinin yanına gidip söyledim.
Nereye gideceğimizi düşünüyodum
-yürüyüş parkına mı gitsek
- orasi uzak hem dağın başı olmaz
-ozaman sinemaya gidelim
- ozaman da kaynaşmayız
- en iyisi bi cafede oturmak
- knk bari uygun bi yere gidelim kaziklanmayalım neyse
Iyiki tanıstırmamışım sizi neyseki divanı olan güzel bi cafeye oturduk ben fidan meltem ve malum kişi onu seyretmeye başladım baştan sona inceledim o güzel yüzü iki gözünün arasından düşmüş fındık gibi burnu ve güzel fiziği duruşu beni benden aldı. Baya olmuştu ben deli yüreğimi elime alıp başladım konuşmaya onu nasil sevdiğimi o gülünce hissettiklerimi o seslenince içimde büyüyen fidandan bahsettim ve o kelime dişlerimin Arasından döküldü teker teker
"Fidan benimle çıkar mısın " söylemiştim birkez daha deli yüreğimi dinleyip söylemiştim ancak kabul edecekmi hayır mı diyecek yoksa tokat mı atacak kendimi hazırladım içimi bi hüzün kapladı
Usulca ve bi okadar da narince "evet" dedi ağlamaya başladım mahallede maçta yenildik diye ağladığımdan bu yana ilk defa ağladım kızaran gözlerimdeki yaşı silip sarıldık birbirimize gülüyorduk o sırada meltem ile kankam gelmiş ti birbirimize bakıp onay verdikten sonra onlara açıkladık
Bir FİDAN mutluluk
Başlamıştı
THE END
