Days With You

New Life

Annem,babamın ölümü üzerine burada kalamayacağımıza karar verdi ve Hollanda'nın Waalwijk adında pek bilinmedik bir kasabasına taşındık.Burası küçük bir kasabaydı ve sürekli yağmur yağardı, zamanla alışacağımı düşünmüştüm fakat gittikçe buraya olan nefretim artıyordu.

10 Ağustos 2004

Yüzüme vuran güneşin etkisiyle istemsizce de olsa gözlerimi açmıştım.Aşağıdan sesler geliyordu annem gine telefonla konuşuyo olsa gerek.Ama bu sefer her zamanki sesiyle değil daha tok bir sesle konuşuyordu.Kiminle konuştuğunu merak etmiştim ve yanına gittim.Masanın üzerinde duran kağıtlara baktıktan sonra takvime baktım ve okulların yaklaşık 10 gün sonra açılacağını hatırlamış oldum.Ben tam arkamı döndüğüm sırada annemde bana sesleniyordu.

''Ally,okuldan aradılar ve kaydını yaptırdım'' dedi.Ne diyceğimi şaşırmıştım burada bir okula gideceğimi biliyordum ama bu haberi böyle öğrenmek de istemiyordum.

Elimden geldiğince samimi bir tavırla ''Güzel''dedim.Ama bunu söylerken sanırım pekte samimi olamamıştım.

10 gün sonra

Uyanmak istemiyordum 1 gün daha geç gitsem okula ne olurdu sanki? diye düşünüyordum ki gözlerimi bir açtım ve karşımda annemi gördüm.

''Hadi tatlım uyanman gerek'' demişti.Evet uyanmalıydım okula gitmeliydim ama bunu istemiyordum.En sonunda annemin beni uyandırma çabaları başarılı oldu ve üstümü giyindiğim gibi evden çıktık.

Okulun önüne geldiğimizde öğrencilerin arkadaşlarına sarılışlarını gördüm ve''Burda yanlız kalıcam'' demiştim.

Annem''Hayır bitanem sen iyi bir kızsın emin ol kendin gibi arkadaşlar bulabilirsin''dedi ve annemi öpüp arabadan indim.

Sanki herkez bana bakıyordu herşey üstüme üstüme geliyor gibiydi.O an babamın bana söylediği sözü hatırladım.

Önceliğin başkaları değil hep kendin olsun böylece başkalarının seni üzmesine izin veremezsin.

Yeni bölüm +50 okuyucudan sonra gelir.Okumanız dileğiyle xox