2 Zielen In 1 Lichaam -On Hold-

Hoofdstuk 3

"Kate wat is er gebeurd?" Tranen sprongen in mijn ogen en ik wist niet wat mij overkwam. Als antwoord kreeg ik gesnik van Kate. "Elsa?" fluisterde ze uiteindelijk. "Kate ik ben het..." "Kate waarom zit je onder de blauwe vlekken, wat is er gebeurd?" vroeg ik in paniek aan haar. Ik wist niet wat me over kwam. Ze zat daar. Ze zat daar voor me en ik kon niks doen. Ik voelde me machteloos voor de eerste keer van mijn hele leven voelde ik me machteloos. Ik wou haar helpen maar ik wist niet hoe. Uiteindelijk hielp ik haar met opstaan. We zeiden niks en in stilte bracht ik haar naar de woonkamer.

Ik wist niet wat me overkwam toen ik de woonkamer betrof. Er was een hele chaos. Bier flessen die verspreid waren over de grond. Maar het ergste aan de woonkamer die me liet schrikken waren de bloedvlekken die ik zag. Ik keek haar aan met een veel betekenende blik. Ze zweeg ik begon hierdoor nieuwsgieriger te worden. Ik zag dat ze moeite had met overeind staan en bracht haar naar de bank die in de woonkamer lag.

Ik gaf haar een paar minuten om tot rust te komen. Uiteindelijk ging haar mond op en dicht. Ik zag aan haar dat ze naar woorden zocht. "Kate?" vroeg ik uiteindelijk. Ik begon een beetje ongeduldig te worden. "Elsa..." snikte ze en sprak verder. "Mijn vader... Je weet dat mijn vader een groot bedrijf heeft toch?" vroeg ze mij. "Ja..." zei ik tegen haar. Ik wist dat haar ouders rijk waren maar wat had dit hier mee te maken? "Mijn vader is failliet gegaan een paar maanden geleden. Er was heel veel stress in huis. In het begin begreep ik niks. Er was in het begin ook niet veel aan de hand en zat mijn vader aan zijn bureau met een schriftje waar hij de heletijd in zat te krabbelen. Uit nieuwsgierigheid raapte ik zijn schrift van de bureau en zag dat hij alle dingen die we uitgaven en binnen kregen opschreef. Dit deed hij normaal gesproken nooit. Want het was niet nodig. Dus liep ik met het schrift naar mijn vader toe en vroeg het aan hem. Had ik het maar nooit gedaan...

Hij werd woedend hij schreeuwde al zijn frustratie naar mij. Ik wist niet wat me overkwam ik zag mijn vader voor de eerste keer zo. Je moest zijn blik zien het was vol haat. Ik wist dat het niet op mij gericht was maar als nog werd ik bang van hem. Uit al zijn frustratie die hij naar mij schreeuwde begreep ik dat zijn bedrijf failliet was gegaan. Maanden gingen voorbij ik sprak niet tegen mijn vader en hij niet tegen mij. Mijn moeder keek alles toe. Tot de dag van vandaag snap ik nog steeds niet waarom ze dat deed.

Gisteren kwam ik thuis en liep naar binnen. Ik hoorde vanaf de gang dat mijn ouders heel erg hard aan het discussiëren waren. Ik begreep meteen dat het over de bedrijf van mijn vader ging. Ik liep en opende de deur van de woonkamer. "Kate!" schreeuwde hij naar mij. Elsa dit keer was zijn haat wel op mij afgevuurd en ik brak. Ik begon te huilen. Hij werd boos. Hij werd boos omdat ik zat te huilen. Mijn moeder gilde naar mijn vader dat hij niet zo naar mij moest gaan schreeuwen. Me vader gaf mijn moeder een klap en ik kreeg de schrik van mijn leven." Ik luisterde alles in stilte toe. Ze sprak verder. "Mijn vader heeft geen van ons beide ooit iets aangedaan. Mijn moeder viel en wou de tafel vast grijpen wat niet ging. Haar hoofd kwam tegen de hoek van de tafel. Ik kan nog steeds niet geloven dat mijn vader naar mij lege bierflessen gooide terwijl mijn moeder hulp nodig had door zijn eigen fout.

Hij sloeg me bont en blauw en uiteindelijk viel zijn blik op mijn moeder die aan het dood bloeden was. Ik deed helemaal niks Elsa... Ik deed helemaal niks terwijl hij mij sloeg. Het enige waar aan ik kon denken was mijn moeder helpen. Uit eindelijk is hij met mijn moeder in zijn armen uit de deur gegaan. Ik ben echt bang Elsa. Elsa ik word gek. Ik weet niet wat hij op dit moment doet met mijn moeder."

Ik keek haar aan en gaf haar een dikke knuffel. Mijn trui werd nat van haar tranen. Maar het scheelde mij niks. Ik dacht er over na hoe ik haar kon helpen terwijl zij op mijn schouder zat te huilen. Toen ze losliet merkte ik dat mijn gezicht ook nat was van de tranen. "Kate ik denk dat het beter is als we naar de politie gaan." Ze keek naar me en stemde in.

Ik nam Kate's fiets. Ik voorop en zij achter me begon ik te fietsen naar de politie bureau. Beide waren te diep in ons gedachten gezonken om te praten. Aangekomen bij de politie bureau vroeg ik aan Kate of ze wou dat ik het aan de politie vertelde. "Nee Elsa, Dank je maar ik denk dat het beter is als ik het uitleg." Ik knikte instemmend naar haar en ze liep met de politie mee naar een ander kamer. Toen ze terug kwam zag ik dat ze had gehuild door haar dikke rode ogen die nog roder en dikker waren geworden. "En?" vroeg ik uiteindelijk aan haar. "Ze gaan me vader vinden en de rechter gaat bepalen wat er gaat gebeuren".

Ik knikte naar haar en we liepen de bureau uit om vervolgens op de fiets te stappen. "Kate als je maar niet denkt dat ik je naar je huis breng! We gaan naar het ziekenhuis en daarna kom je bij mij logeren." "Els ik kan mijn moeder toch niet alleen laten... Ik zie het nog wel" was haar antwoord. Ik zweeg want ze had gelijk. "Oké, maar weet dat mijn deur altijd voor jou openstaat Kate." was het enige wat ik kon zeggen.

Aangekomen bij het ziekenhuis liepen we naar binnen. We stopten abrupt toen we een bekende stem hoorde schreeuwen. We keken naar de stem en zagen dat het Kate's vader was. "Laat me los!!!!! Jij tering hond!! Wat denk je wel niet!! ARGHHH!!!!!!" schreeuwde hij naar de politie's. Plotseling keek hij onze richting op. "JIJ!! KATE!!! JIJ VIEZE SLET!!! JIJ HEBT DIT ALLEMAAL GEDAAN OF NIET???!!!!!" Kate begon zachtjes te huilen wat mij nog bozer maakte na zijn taal gebruik en alles wat hij Kate had aangedaan.

Ik liep naar hem toe. Hij kon me toch niks aandoen. 2 stevig opgebouwde politie's hielden hem vast. "Ten eerste een tering hond dat ben jij. Ten tweede ik ben de gene die tegen Kate heeft gezegd dat ze naar de politie moest gaan." Ik keek hem uitdagend aan wat hem nog bozer maakte. Hij ging met zijn hoofd naar voren en fluisterde deze woorden die over mijn hele lichaam een kippenvel liet verspreiden. "Oh Elsa toch. Ik hoop dat je weet dat ik geld niet alleen op de goede manier verdien maar ook op de slechte. Ik denk dat ik veel zal verdienen aan jou. De schade die jij mij nu oplevert moet wel vergoed worden he." Hij grijnsde naar me en liet zijn blik over mijn lichaam glijden wat mij liet huiveren.

LANGE HOOFDSTUK!!!!!!!!!! YEEEEYYYYYYYY <3333

Ik hoop dat jullie het leuk vonden voortaan ga ik elke vrijdag een nieuwe hoofdstuk proberen te plaatsen. :D

#Vote en deel mijn verhaal zo veel mogelijk met je vrienden.

#Ik hou er zo erg veel van wanneer jullie reageren. Het maakt me heel erg blij. Dus a.u.b. laat een reactie achter? Wat vind je er van? Wat kan ik doen?

#Tips zijn altijd welkom. :D

# Niet gecontroleerd op speling. Ik zou het fijn vinden als jullie een spellingsfout of iets dergelijks zien het kunnen melden.

#Jullie "o zo coole schrijver" houd heel erg veel van jullie ALLEMAAL. :-****