Shapeshifter

hoofdstuk 7

Vandaag is de dag; op het trainingsveld is een grote ronde zaal gemaakt met een koepel erboven. Hier in zal de eerst test klaar staan voor ze. De eerste rondes zijn geweest en Mina is bijna aan de beurt. Ze beginnen met de laagste groep, dus groep 1 tm 4 zijn geweest en Mina is bijna aan de beurt.
Ze heeft haar eigen pantser aan, het was gemaakt van zwart leer met groene accenten. Iedereen had er een gehad en iedere klas had een andere kleur, maar wel in combinatie met zwart.
De hand waar ze haar boog in had begon te zweten.
Ze stond in de gang die richting het podium ging. Wat ze ziet, is een glimps van een groot rond platform met ernaast een rij tafels waar leraren aan zitten. Het platform is geheel omringt door hoge muren en kan alleen bereikt worden door de tunnel. Iedereen moest één voor één de tunnel in. Mina was de volgende. De gene die voor haar aan de beurt was, liep het podium af, de tunnel weer uit. Nu was het haar beurt. Ze werd omgeroepen; "Mina Greystone." Ze ademt diep in en loopt de trap op naar het podium. Als ze het podium op loopt ziet ze dat er plateau's op verschillende hoogtes rond de zaal hangen. Voor haar op het podium zit een grote wolf, het heeft fel rode ogen. Het is een Stof monster. Ze kijkt verbaasd naar de leraren. Alex kijkt haar aan en zijn uitdrukking verandert ineens. Mina kijkt om en ziet dat de wolf op haar af komt. Er is niet genoeg tijd om een pijl aan te leggen dus ze geeft het beest een klap met de boog. Het is akelig geraakt, maar in plaats van bloed lekt het beest dik Stof. Ze trekt een sprintje en springt op een plateau, legt een pijl aan en schiet de wolf neer. Met een plof verandert deze in een stofwolk. De leraren geven haar een luid applaus. Ze kijkt ze een beetje boos aan, maar herpakt zichzelf en maakt een kleine buiging.
Dan springt ze van het plateau af en loopt naar de uitgang.
Ze wordt opgewacht door Riddick. "En? Ik zei toch dat het niets voor jou zal zijn." Mina zucht. "Weet je wel wat je moet doen?" "Nee, maar het is vast niet veilig." "Oh, Riddick, hou toch eens op. Je hoeft me nergens voor te behoeden, in ieder geval niets voor hier op de academy." Nu is het Riddick's beurt om geïrriteerd te zuchten. "Daar ben ik niet zo zeker van." Ze kijkt verschrikt. "Inderdaad, ik heb wat ontdekt, kunnen we ergens anders praten?" Mina schud haar hoofd. "Nu even niet, ik moet Lis nog spreken." Ze had geen zin in Riddick. Snel liep ze langs hem en begint Lis te zoeken. Ze vind haar als ze net de tunnel in wil lopen. Ze houdt haar tegen en zegt; "Het is een Stof wolf waartegen je moet vechten." "Wat?!" "ja, ik dacht ik meld het even. Succes nog." "Nou, dat heb ik nodig dank je." En ze loopt de tunnel in, met haar zwaard alvast getrokken. Ze draait zich om en loopt naar de kantine om alvast een tafel bezet te houden. Even later komt Riddick bij haar zitten en zegt; "Of je het nu wil of niet ik ga je vertellen wat ik weet." Mina schenkt hem een blik van; 'brand los' en hij begint te praten. "Ik weet dat ze die Stof beesten uit het bos halen en in de kelders gevangen houden. degene waartegen je hebt gevochten hebben ze er zo lang daar gehouden, dat ze geheel verzwakt was. Ik ben er zelf nog geweest en ze zijn niet heel lief voor de beesten." "Waarom vertel je me dit?"
"Omdat het té dichtbij komt. En ik wil dat je op de hoogte bent." Oké dat klonk nog wel logisch. "Dankje."
"Meen je dat?" Ze gromt.
"Nu niet meer." Riddick begint te lachen. "alsjeblieft." Hij staat op en loopt naar de keuken. Dan komt Lis aangelopen, ze heeft een kras op haar wang. "En hoe ging het?" Vraagt Mina. "Breek me de bek niet open, wat nou wolf, zeg maar beer!" "Beer?!" Lis knikt. "Het is gelukt maar vraag niet hoe, het enige wat ik deed was wegrennen en wanneer het op me sprong, draaide ik me om en veranderde de beer in stof."
Ondertussen kwam Riddick weer aangelopen en hij had een dienblad vast met een paar glazen en hapjes. Hij zet het voor ze neer op tafel. Lis twijfelt niet en pakt meteen een glas drinken. Mina volgt haar voorbeeld en bedankt Riddick voor het eten en drinken. Ze zitten al een tijdje met elkaar te praten als All komt aangelopen. Zijn zwarte pantser ziet grijs van het stof. Lis staat op om hem af te stoffen. Hij lacht en vraagt; "Hoe is het bij jullie gegaan?" "Nou," zegt Mina. "In ieder geval niet zó stoffig." Ze lachen allemaal. Riddick geeft All een glas. Hij pakt het aan en drinkt het in een teug leeg. Met een plof zet hij het glas op tafel. Even later staat Hodge aan kop van de kantine; hij heeft weer wat te melden. "Geachte leerlingen, ik ga nu iedere leerling die geslaagd is voor de eerste test opnoemen."
Nadat ook All is opgenoemt, lopen ze samen naar de stallen. Het was Mina's idee om een rondje te gaan rijden. "Dat jij een wolf had om tegen te vechten, wat een mazzel." Mina kijkt All verbaasd aan. "Ik en Elmont kregen een beer achter ons aan!" "Wat?!" Zeggen ze in koor. "Ja, en Jace zelfs een tijger. Allemaal Stof monsters die ze gevangen hebben. Niet echt iets om op de leerlingen af te sturen of wel dan?" Mina schud haar hoofd; ronduit belachelijk.
Het was trouwens een wonder dat All mee ging naar de paarden. Niet dat All echt gaat paardrijden, maar meehelpen wilde hij wel. Hij heeft het niet zo op de viervoeters.
Ondertussen is Lis Noa aan het opzadelen, een schimmel en Mina Storm, een zwart witte Fries.
"Werk nou mee beest." Moppert Lis ineens. Mina kijkt op. Noa wilde het bit niet in en verzon de ene na de andere manier om het te ontwijken. Mina moest toegeven dat het er erg hilarisch uitzag en begon te lachen. Ze zet Storm vast en loopt naar Noa en Lis toe. Ze houdt de nek van het paard vast en Lis doet nog een poging. Deze keer lukt het en Mina geeft het beest een klopje.
Ze stijgen op, zeggen All gedag en rijden het bos in. Ze rijden eerst een tijdje over het bospaadje, totdat deze eindigt in een grote open vlakte. Op de open vlakte liggen een paar omgevallen bomen en een paar verdwaalde zwerfkeien. Het ziet er erg mooi uit. Ze gaan van het pad af en lopen rustig door de vlakte. Mina ziet Storm geïrriteerd met zijn oren slaan. Ze kijkt Lis bezorgt aan; Noa was ook al onrustig.
Dan vanuit het niets beginnen beide paarden te steigeren en Mina ziet waarom; voor hun staan zeker vier stof monsters. De vier paar rode ogen kijken ze kwaad aan. Ze hadden ondertussen de paarden onder controle en stonden nu oog in oog met de dieren. Het zijn twee wolven; een bruine en een grijze, een beer en poema. De poema stapt naar voren en kijkt Mina recht in haar ogen aan. "Ik wil je vragen om mee te komen." Verbaasd kijkt Mina naar Lis. Ze keek net zo verbaasd terug. Goed, ze was dus niet gek. Dan vraagt Mina; "Kunnen de paarden mee?" De poema schud haar kop. "Ik laat Grol wel op ze passen." Ze kijkt om en gromt even naar de wolf. Mina stapt af en Lis volgt haar voorbeeld. De wolf pakt braaf beide teugels vast en gaat voor de paarden zitten. De paarden snuffelen nieuwsgierig aan de grijze wolf.
De poema kijkt naar ze en zegt; "Ik heet trouwens Nuka." "Ik heet Mina en dit is Lis." De poema knikt en zegt; "De andere wolf heet Grel en de beer heet Saum." Ze draait zich om en begint te lopen, Mina volgt en Lis ook. Saum en Grel volgen na hun. Mina ziet dat de Stof monsters, rode tekens hebben. Nuka had een ring rond haar oog en een cirkel met een stip op beide schouders. De beer had een zigzag patroon op zijn poten. Ze liepen over de vlakte richting het bos. Mina keek om en zag dat het ondertussen donker werd. De lucht boven het bos werd een oranje kleur.
Na een stukje in het steeds donkerder wordende bos te hebben gelopen, houdt Nuka stil. Ze staan voor een grote rots.
"Hij komt er zo aan." Zegt Nuka. En ja hoor, nog geen minuut nadat ze dat gezegd heeft, loopt er een grote leeuw hun kant op. De dikke zwarte manen golfen bij elke stap die hij zet en hij heeft tekens op zijn snuit en poten. Ook hij is een Stof monster, want zijn ogen gloeien fel rood. De leeuw kijkt naar Mina. Hij lijkt te glimlachen. Dan gebeurt er iets dat niemand had verwacht; vlak voor hun ogen verandert de leeuw in een persoon. En die persoon is niemand anders dan Riddick.