Yağız a baktigimda sıkılmışa benziyordu.
" ya kızım hani burdalardi ya kimse yok aq."
Gercekten neredelerdi bunlar???
Yoğun Bakım odasından çıkan doktorun yanına gittim
"Meraba doktor bey.burada bi bayan yogun bakimda idi suan nerede ?"
Panikten doğru düzgün cümle bile kuramiyordum bile.yağız da yanıma geldi.
"Bayan vefat etti. Galiba öğlen papatya camiisinde cenazesi olucak."
Dedi ve uzaklaştı.ölmüşmuydu yani.inanmıyorum ne kadarda çabuk oldu.ben ne kadar kötü bi arkadaştım böyle.asla kendimi affetmicm.sandalyeye oturdum ve sessizbi şekilde ağlamaya başladım.yağız kolumu cekistirip asansörü çağırdı.nerdeyse düşüyordum. yağız'a bakarak noluyo bakışı attım.
"Kızım ağlamayı bırakta cenazeye yetiselim.hastane caddedeymis."
Gözlerimi elimle sildim.asansöre bindigimizde aynadan kendime baktım.rimel akmisti.tam bi canavara benziyodum.cantamdan ıslak bendil çıkardım ve gözlerimin altını sildim.asonsorden iner inmez yağız kapının önündeki taksiye isaret etti ve taksiciye papatya camiisinin nerede olduğunu sordu.
Taksici camı açtı
" dümdüz turuyun karşınıza bi bakkal çıkacak . Bakkaldan sola donun caddeye cikicaksiniz.caddeden duz git.sonra önüne çıkar."
Yağız elini Sağol der gibisinden kaldırdı.
Adam çok karışık konusmustu hic birsey anlamamistim.tek anladigim suan düz bakkala kadar yurumemizdi.yağız yurumeye başladı.bende arkasından gittim.gerçekten cok iyi bi çocuktu.birde beni bnden alan gülüşü.
Bakkalın yanindan sola dönduk ve caddeye çıktık tekrar sola döndük ve camii karşımıza çıktı. Camiyi görür görmez koşmaya başladım.kapının önünde cenaze arabasi vardı.korkarak içeri girdim.karşımda zerda . Ağlıyordu. Yüzü mosmor olmuştu.yanında abileri de kenara oturmus gözleri dolmuştu.Zerda
Hemen zerda'nın yanına gittim ve sımsıkı sarıldım. Beni ve yağız'ı görünce çok şaşırmıştı.sonradan dahada sarıldı.o an kendimi çok kotu hissetmistim. göz yaslarimi tutamadım ve zerdayla birlikte ağlamaya başladım.annesini hic gormemistim ama dusununce cok kotu bir durumdu.berki benimkimden daha beterdir.ben annemi hic gormedim nerede yada yaşıyormu onu bile bilmiyorum ama o her zaman yanında olan annesini kaybetmiş . Onunki daha büyük...
Cenaze namazı kilindiktan sonra herkez zerda'ya baş sağlığı diledi.zerda bunları dutunca daha da kötü oluyordu.yağız bir hemsire cagirdi zerda'nın zor olsada kolunu açtım.hemşire sakinlestirici yaptı.cok kötü durumdaydı.artık annesizdi o guvenecek kimse kalmamıştı artık.ne okulunu gorebildi nede dugununu...