İtler Böyle Sevildi

KÜÇÜK BEY

Şimdi hangi hayalimi ip bağlayıp da idam edeyim kendimi bilmiyorum. Benden başkasına nasıl da yakıştırdın o gelinliği. Bilmek bile istemiyorum. Kim bilir nasıl da yakışacak sana o siyah damatlık. O damatlığın rengi kadar şimdi dünyam karanlık. Ölüm alsın beni ama, hayat versin seni bana diye diz çöküp yalvardım Allaha. Lan Allahsız acımadın mı yüzüğün hâlâ parmağındayken. Sen gittin erkenden. Ve ben git gide başka birine dönüşüyorum. Dön artık üşüyorum bile diyemiyorum. Artık sol'umu bırak kanatıyosun. Ben sendeyken sen benimle vedalaşıyosun. Giderken aklıma kazınmak yerine, kalbime bir mezar kazıp öyle gitseydin ya. Sen onunla uyurken benim sensizlikle uyumam ölümden farksız anlayamadın küçük bey. Anlasaydın zaten terk etmezdin huzur gökyüzünü. Sakla yüzüğünü. Çünkü tükürmek icin bile istemem artık o gül yüzünü. Bu sefer ayrılık değil ölüm kokuyosun. Git başımdan yeter baştan aşağı ona bürünüyosun. Ölüyüm lan gözünde ölüden daha ne bekliyosun. Anladığım tek şey, benim yerim senin yanın değil bundan sonra. Git sarıl ona. Eğilirse ihanetlerine ben gibi, o zaman sana söz atarım içimdeki bu sevgiyi. Ama ya eğilmezse. İşte o zaman kütahyayı eğdirsende, dönüp bakmam o kurban olduğum gözlerine. Dönüp bakmam... Sen gittikten sonra kutlamadım doğum günlerimi. Bir zamanlar ayakta tutuyodu beni, gözlerinin yeşili. Aslında zor olan sensizlik değil, ellerinin baska ellere değmesi. Kokun burnuma geldikçe, nefessiz kalıyorum. Hoşçakal'lar boğazımda düğümleniyo yutkunamıyorum. Söylesene, ben gibi yürekten istediler mi seni. Ben gibi sonunu bilmeden yürüdülermi karanlığa. Bağıra bağıra geldilermi evinin önüne, çık dışarı ulan ihtiyacım var gözlerinin yeşiline. Defalarca geldim kapına. Bi türlü cesaret edemedim çalmaya. Belki kovardın ama, bakardım bir kez daha olsun yüzüne. Ve utanmadan söylerdim. Acımasız olma, gül yüzüme. Hala saklıyorum senden kalan ne varsa. Kim gelirse gelsin hayatıma, olmıycak hayatımda. Şimdi mutlu yuvan olucak yakın zamanda. Şimdi uğurlar olsun sana...