Sarılsak Geçer Mi ?

İşte benim hikayem

İnsanlar haketmedikleri halde defalarca kez kırılırlar. Arkadaşlarından, en yakınlarından hatta bazen ailesinden bile bir parça sevgi eksikliği hissederler. Bende onlardan birisiyim. Liseye başlarken bana herşey senin için farklı olucak demişlerdi sanırım haklılarmış. Farklı insanlarla tanıştım ve bir çok kişi tanıdım. Benim hikayem aslında biraz saf, biraz farklı çok azda acındırıcı. Ben Esila İzmirde yaşıyorum hayatım boyunca farklı olaylar yaşadım ve değişik duygular tattım. Çok güzel bir kız değilim. Kumral saçlarım yeşile yakın ela gözlerim yiyip yiyip kilo alamadığım bir vücudum var. Normal sıradan bir kızım ama sıradan kızlardan daha farklı bir yaşamım var. Ne bir zengin zübbeyim nede fakirim. Böyle olmayı seviyorum tam ortada duruyorsun ve hiç bir zaman kafan karışmıyor. Bu yıl liseye başladım derslerim pek iyi olmadığından güzel bir okulada gidemedim. Sınıfta hatta okulda neredeyse herkesle tanıştım ama güvenicek kimseyi bulamadım. Ben herkese kolay güvenemiyorum samimi davranırım ama güvenipde hiç birşeyimi anlatmam. Okuldan iyi anlaştığım tek dostum Aleyna. Dostum dediğime bakmayın onunda bana çok yanlışı oldu ama her seferinde sustum. Böylede sakin bir yapıya sahibim. Okulda birinden hoşlanıyorum ama ona gidip söyleyemiyorum. Kötü bir tepki vermesinden korkuyorum çünkü o üst sınıf bense alt sınıfım. Hep.üst sınıflar bizden daha farklıdır. Bir gün Aleynayla konuşuyorduk.
" Kanka bence artık söylemelisin 1 aydır bu çocuktan hoşlanıyorsun."
Aleyna bu işleri basit sansada olmuyor.
Duygusal ve birazda ümitsiz bir ses tonuyla "olmaz ya o beni sevmiyorsa ya sevgilisi varsa ya beni ezik gibi görürse ??"
"Böyle olumsuz yönleri düşünmekten Ahmetin sana okulun ilk günü gösterdiği ilgiyi unutuyorsun." dedi bana Aleyna. Adı Ahmetti siyah saçlı, uzun boylu, oldukça kaslı, zeytin gözlü, sevilen cool bir çocukdur Ahmet. Evet okulun ilk günü ona sınıfın nerde olduğunu sorduğumda sınıflarımız yakın olduğu için bana beni takip et demişti ama bu bana aşık olduğu anlamına gelmiyor ya.
" Olabilir kanka çocuk bana bi kaç kelime iyi bişey söylemiş olabilir ama yapamam korkuyorum. Sesim güçsüz çıkmıştı. Ahmet tam karşında kantinde arkadaşlarıyla oturuyordu. Gülüşüyordu. Çokta tatlı gülüyordu gülüşünden öpesim geliyordu. Zil çalmıştı derse girdik. Hoca beni Ahmetlerin sınıfına öğretmene ders notu vermem için yolladı. Sınıfa girdiğimde Ahmet oturuyordu. Gözgöze geldik kahretsin gözlerimi ondan alamadım. Bana samimi bir şekilde gülümsedi tabi bende ona gülümsedim. Sonra sınıftan çıktım. Tenefüs oldugunda Aleyna ve en sevdigim erkek kankam Berkayla oturuyorduk.
Berkay bana "kanka bugun bi yerleremi gitsek gezip kafa dağıtırız " dedi kıramadım kankamı "olur" dedim. Okul çıkışı bowling salonuna gittik bir grubun bize bakıp güldüğünü fark ettim. Berkay sinirlendi Aleynaya baktığımda üzerlerine atlıycakmıs gibi duruyordu. Biraz daha dikkatlı baktığımda onlar Ahmetlerin sınıftan Bilge Ata ve Kaan dı. Sonra bir baktım ki Ahmette orda atış yapıyor hemen kafamı çevirdim. Sıra bana gelmişti işte hepsini devirdim. " işte bu bee " diye bağırıp Aleynaya sarıldım.
Aleyna bana " kanka şimdi sakin ol Ahmet sana bakıyo" dedi heyecanlandım. Sonra Aleynayı bıraktım. İşte geliyordu. Ahmet bize doğru geliyordu. Kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama olmadı. Ahmet çok yakınımdaydı...