Wie is hij?

Proloog

Op de dag dat alles anders werd was de 16 jarige Melissa op school. Het was aan het eind van de lesdag. Nog maar twee lessen te gaan, wiskunde en geschiedenis. Melissa is altijd een meisje geweest die op school hoge cijfers haalt. Vandaag krijgen ze het wiskunde cijfer terug, ook dit is weer een negen. De docent praat over de cijfers tijdens het uitdelen van de toetsen. Oh nee hé denkt Melissa, weer z'n preek over slechte cijfers en dat de leerlingen mij meer om hulp moeten vragen. Alsof ik meer wil praten met de mensen uit mijn klas. Er is maar één iemand op school waar ik mee wil praten en dat is Elisa. Elisa is het jongere zusje van Melissa. Ze lijken helemaal niet op elkaar, in tegenstelling tot Melissa wil Elisa zo veel mogelijk mensen om haar heen hebben en is ze bijna elke avond weg. Vanaf nu gaan we het helemaal anders doen zegt mevrouw de Jong uit het niets. "Ik heb jullie ingedeeld in tweetallen. Je doet samen het huiswerk en zit ook naast elkaar in de klas. Melissa heeft het hoogste cijfer en gaat daarom, samen met Jacob. Ik verwacht de volgende toets van jullie allebei een hoog cijfer." Op dit moment lette Melissa al niet meer op. Jacob!! Hoe krijgt ze het voor elkaar, school nog erger maken dan het al is. Jacob is een typische jongen. Brutaal tegen docenten, meestal slechte cijfers behalve op gym natuurlijk en hij ziet er natuurlijk vreselijk goed uit, al vinden de meeste meisjes hem er eng uitzien. Dit komt doordat hij zwart haar heeft met heldere blauwe ogen. Oke misschien is Jacob niet helemaal normaal. De mensen uit de klas vinden hem er niet alleen eng uitzien maar reageren vaak ook vreemd op hem. Het valt bijna niemand op, maar als je stil bent in de klas en veel om je heen kijkt zie je meer dan de meeste mensen. De andere leerlingen lopen met een boog om hem heen. En de mensen die naast hem gaan zitten lijken de hele les bevroren te zijn, ze bewegen amper of niet. Ja hij heeft een bepaalde invloed en niet alleen op de leerlingen. Ook docenten reageren op deze manier op Jacob. Nee Jacob is bij nader inzien toch niet z'n typische jongen. Al is dat niet de rede dat het erg is om met hem samen te werken. Het erge aan deze samenwerking is dat ik hem niet eng vind. Nog nooit ben ik met een boog om hem heen gelopen. Al weet ik niet wat ik zou doen als ik naast hem zou zitten, dat is nooit gebeurd. Wel lijkt Jacob me op te merken, dit terwijl ik voor de meeste mensen onzichtbaar ben. Tot dat de cijfers worden uitgedeeld dan, dan weet ineens iedereen me te vinden en me te vertellen dat ik een nerd ben. "Melissa sta jij ook op! Je moet naast je partner gaan zitten, net als iedereen. En geen gemaar de tweetallen blijven zoals ze zijn." Oke dan dit begint goed. Mevrouw de Jong is vast ongesteld. Ze wordt nu ook al boos, alleen, omdat ik wat langzamer ben. Wat is deze school toch weer lekker bezig. "Hallo melissa, welkom aan de andere kant van de klas. Heb je een beetje zin in onze wiskunde samenwerking? Het word vast erg interessant." Oke misschien is hij toch een beetje eng. Die blik in zijn ogen, alsof hij iets weet wat ik niet weet, daar is hij vast erg trots op. "Bedankt, maar wat word er zo interessant? Dit is wiskunde hoor. Dit is niet bepaald interessant." "Daar vergis jij je toch in Melissa, wiskunde kan erg interessant worden op deze manier. Je zult het wel merken. Niks is saai met mij, ik kan deze lessen zelfs voor jou interessant maken. Ah gered door de schoolbel. Tot overmorgen, tijdens de wiskunde les." "uh ja tot dan" Hij is snel nog voor ik doei kon zeggen was hij al weg. En wat bedoeld hij met dat hij het zelfs voor mij interessant kan maken. Dit is toch echt een beetje vreemd. Of ik stel me gewoon aan. Ja, dat moet het zijn. Ik praat gewoon te weinig met andere mensen op school. Dit is vast gewoon iets wat jongens altijd zeggen. En als dat niet zo is, probeert hij me gewoon in verwarring te brengen. Er zit heus niks bijzonders achter.