no sense (twitter) // justemi

six

Kendimi tuvalete kapattığımda hemen peşimden Ruby de geldi.

"Git başımdan!" Ağzımı kapatarak ağlıyordum.

"Daria saçmalama seni yalnız bırakamam."

"Belki işeyeceğim, beni öylece bekleyecek misin?"

"Evet?"

"Ruby git buradan."

Tuvalet kabininin üzerinden telefonumu uzattığında kafamı kaldırdım.

"Al telefonunu getirdim."

"Bu lanet olası boku istemiyorum Ruby!  Her şey o orospu çocuğu Justin ve mesajlaşmalarımız yüzünden oldu. Tüm okula rezil oldum anlıyor musun? O piç kurusu yüzünden mahvoldum. İnsanların yüzüne bakacak halim bile kalmamışken hala sen bana telefonu mu uzatıyorsun?" 

Gürlediğimde Ruby beni sakinleştirmek için kapıyı açtı ve beni dışarı çıkarmaya çalıştı. Elinden telefonu çektim.

"Bak şimdi bu şey nereye gidecek, izle,"

Telefonu baş ve işaret parmaklarım arasında tutarak klozete attım ve hiç düşünmeden sifonu çektim. Evet, bunu yaptım. Liseden beri birlikte olduğum adam beni bu kadar kolay bir şekilde kestirip atmışken buna devam edemezdim.***edit***lan senin derdini sikeyim iphone 6 o amk malı***edit***

"Daria ne yapıyorsun çıldırdın mı sen!"

"Normal görünür bir halim mi var? Çıldırdım Ruby, çıldırdım. İyi değilim ben, nasıl bu kadar kolay vazgeçti anlamıyorum. Ama en çok şunu merak ediyorum, beni neden rezil etti? Aramızda halledebilirdik. Bana mesaj atan kişiyi daha tanımadığımı ve görmediğimi söyleyebilirdim. Yemin ederim bilmiyorum. Onun isminden başka hiçbir şeyini bilmiyorum Ruby yemin ederim."

Ruby elini omzuma koyup beni tuvaletten çıkardı. Koridora girdiğimizde Matt'i sarışın bir kızın kalçasını kavrarken gördüm. Benden daha güzel, daha zayıf , daha kıvrımlı bir kızla birlikteydi. Olduğum yerde kalakaldım. Ağlamaktan akmış olan burnumu çekerek gözlerimi ona kilitledim. Söyleyecek tek bir kelimem yoktu. Gözgöze geldiğimizde tekrar o sarışına döndü ve saçlarını geriye attı. Ruby gözlerimi takip ederek nereye baktığımı anlamaya çalıştı. O da benimle aynı tepkiyi verdi. Kolumdan tutarak;

"Hemen buradan uzaklaşalım."

**end of the flashback**

JUSTIN

Brad okulda olanları anlattığında tüm suç benimmiş gibi hissettim. Doğru, her şey benim yüzümden olmuştu. Ona mesaj atmasaydım bunların hiç birisi yaşanmamış olacaktı. Benim gibi bir pislik yüzünden belki de üzülmeyecekti. En kötüsü de elimden hiçbir şeyin gelemeyişiydi.

Ama içimdeki ateşe engel olamıyordum. Her saniye onunla daha çok konuşmak istiyordum. Yıllardır beklediğime değecek bir şeyler yapıp onu mutlu etmeye çalışırken elime yüzüme bulaştıracağım aklıma gelmezdi.

Ama hayır, burada böylece oturup bekleyemezdim. Hiçbir şey olmamış gibi davranamazdım. Ona ulaşmak için hiçbir yolum yokken kafayı yemek üzereydim ki cebimden telefonu çıkarmak için elimi attığımda elime gelen üzerinde adres yazılı bir kağıdın Daria'nın evine ait olduğunu hatırladım. Bu sefer ona ulaşacaktım.

niye böyle oldu ya son bölümler baya boktan oldu valla hem de çok kısa oldu

bu arada tebrik ediyorum, bi sitenin içine bu kadar sıçılamazdı valla wattpadin anasına sokmuşlar

ayrıca eğer aklıma kurgu gelmezse yeni bi hikayeye başlicam aklımda mütiş bi fikir var merak etmeyin o sıkıcı olmicak kısa olucak lkrejywkerjnhlşkd

neyse vote da atın ayrıca calvin takip etti twitterdaxxxxxdddddddddddddddddddddddddddddddd

ayrıca dm de attı amk bi baktım dm gelmiş bi açtım calvinden amk ne ara takip etti bu dedim, zaten takip ettikten sonra dm atmış ağlamaktan sıçtım dmyi multiye atarım

takip etmeyen varsa beni twitterdan takip etsin efendim --> @dieforyabieber 

tanıyan yoksa söylüom Calvin Mijnsbergen yani namı diğer ABitOfCalvin'dir kendisi

soy adının ilahi gibi olduğunu biliyorum ben de okuyamıyorum hala vala xçvömcxçöbnlkj

neyse vote falan atın yeni hikaye yazacağım zaman haber veririm ayrıca +500 okunmuşum amk bu boktan hikayeyi nasıl okudular anlamıyorum ağlasam mı gülsem mi sevinsem mi bilemedim xd

öptüm bye