Gelsin artık Eylül, gelsin yağmurlar.
Arındırır belki seni gururundan.
Gel artık adam! Söyletme beni.
Bir türlü vazgeçemiyorum gözlerinin sükutundan.
Varsın tutma ellerimi.
Varsın bakma gözlerime.
Sev yeter beni olmaksızın umudundan.
Seviyorum, her gece ölüyorum.
Özlüyorum, zorundalık oldu ağlamak,
Zorundalık oldu yazmak.
Oksijen oldu kalem, ve artık yazamıyorum.
Ve artık; Nefes alamıyorum.
