my life as the dochter of Louis Tomlinson 2

heb ik der gaat ze weg

Loïs pov

'dat geeft niet, nou ja bijna dat ligt maar aan een ding.' zegt Leevi en hij kijkt naar mij. ik kijk hem vragent een. 'Wil je mijn vriendin zij?'

ik krijg een gigantische glimlach op mijn gezicht, geef hem een kus en geef hem een knuffel. 'tuurlijk.' hij geeft mijn hoofd een kus en knuffelt terug.

'ik zeg het je Zayn, als Leevi het zelfde is als Jesse en Ross gaat hij er aan.' zegt pap.

'pap doe kalm.' zeg ik Leevi los latent en zijn hand vast pakent.

'oke doe ik maar ik meen het wel.' zegt hij. ik lach om zijn gezichts uit drukking. ik laat Leevid hand los ren op vamp- snelheid naar de keuken pak een blikje monster en ren terug.

'hey... ik wil ook.' zegt Leevi. ik lach neem een slok en geef het blikje aan hem. hij neemt ook een paar blokjes en geeft hem dan weer aan mij.

'Loïs we moeten je spullen gaan pakken.' zegt pap.

'oké.' zeg ik. ik geef Zayn een knuffel, Perrie een kunffel en Leevi een kus. ze zwaaien ons uit tot we ze niet meer zien.

Leevi's pov

'pap? wat bedoelde Louis met "we moeten je spullen pakken"?' vraag ik. Pap kijkt naar mam en dan kijken ze bijde naar mij.

'er worden een paar testjes gedaan met Loïs.' zegt pap.

'en daarvoor moet ze naar een speciale school.' maakt mam af.

'dus ik ga der nooit meer zien?' vraag ik.

'je mag vast nog wel naar der toe maar daaat moeten we regelen met Louis.' zegt pap.

'fijn nu heb ik der zie ik der niet.' zeg ik terwijl ik naar boven loop. 'hett heeft 15 jaar geduurt.' ik zycht en plof neer op bed.

Loïs pov

'ik heb Leevi's kast gezien.' zegt pap onder het spullen in pakken.

'wat is er met zijn kast?' vraag ik.

'het hangt vol met foto's van jou en alle foto's van vroeger toen jullie elkaar altijd kusjes op the wang gaven.' zegt pap. ik kijk hem aan met open mond aan. 'heb ik wat verkeerts gezegd?'

'n-nee.' zeg ik en met een klap doe ik mijn kast dicht.

'Loïs wat zit er in je kast?'

'niks.' zeg ik snel. ik ga snel verder met in paken en zie net in mijn oog hoek dat pap de kast opent.

'je hebt precies de zelfde foto's in je kast hangen.' zegt hij op een intdekkingstoon. 'je vond hem we leuk.'

's-soort van.' ik loop naar hem toe trek hem de kast in verder naar achteren hij kijkt verbaast om zich heen.

'hoe lang is deze kast?' ik reageer niet en trek hem verder, uit eundelijk stop ik.

'dit is de kamer waar van niemand weet dat die bestaat.' zeg ik voor ik de deuren open en we een kamer binnen komen met alleemaal foto's van, leevi, Jesse, Jake, Darcy, Harry, Liam, Niall, Zayn, Perrie en pap.

'wat us dit voor kamer en waarom wist ik er niks van?' vraagt pap.

'ik wilde het geheim houden omdat ik sommige heb gemaakt vanuit de struiken.' leg ik uit.

'zoals die?' zegt pap wijzent naar een foto van Leevi in zijn onderbroek.

'ja.' zeg ik verlegen.

'en deze.' zegt hij wijzent naar een foto van Zayn in zijn blote kont.

'heheh, tja laten we zeggen dat ik van iedereen zulke foto's heb. zelfs van jou.'

'van mij!?' ik wijs naar het plafon. hij kijkt omhoog en kijkt dee foto met open mond aan.

'sorry pappie.' zeg ik.

'geeft niet Loïs, ik zie dat je meerdere hobbies hebt en dat is wel leuk, maar maak niet meer van die foto's.' zegt hij weer wijzent naar zijn eigen foto. ik knik. 'kom dan gaan we verder met in pakken.' we lopen weer mijn kamer in en pakken verder.