"Baek..."
"Hmm..."
"ကိုယ္ korea ကိုခဏျပန္ရမယ္...ခဏပါပဲ"
" Omm...ဘယ္ေတာ့လဲ.."
ေခါင္းငံုရင္း တိုးတိုးေလးေမးတဲ့ baek ကိုၾကည့္ၿပီး
yeol သူ႕ကေလးရဲ႕ ေမးဖ်ားေလးကိုဆြဲေမာ့လိုက္သည္။
"Baek ရယ္..အလုပ္ကိစၥမို႔ပါကြာ..ခဏပဲၾကာမွာ...အဲ့လိုႀကီးမေနပါနဲ႔
ကိုယ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေအာင္.."
"ဟုတ္ပါဘူး...ခင္ဗ်ားမရိွေတာ့က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း
သရဲေၾကာက္လို႔.."
"Aigoo...ကိုယ္မရိွပဲ တျခားသူရိွလည္းရတယ္ဆိုတဲ့သေဘာလား?"
"ၾကည့္! ခင္ဗ်ားကအၿပီးထြက္သြားတာမွမဟုတ္တာ!
ခဏသြားတာေလ... ဟုတ္ဘူးလား? Huh~"
မ်က္ေစာင္းေလးထိုး မဲ့တဲ့တဲ့ေလးျပနိေျပာေနတဲ့ baek ကုိ
chanyeol ၾကည့္ရင္းအသည္းယားလာတာေၾကာင့္ ပါးႏွစ္ဖက္ကို
သူ႕လက္ဖဝါးႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညစ္ထားၿပီး ဆူထြက္လာတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းလိုက္သည္
" ခ်စ္တယ္ကြာ.."
"ေျပာတာပဲ..."
"Baek..."
"ေျပာဆို~~"
"ကိုယ့္ကိုလက္ထပ္မွာလား..."
"ထပ္ဘူး! ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို အေပ်ာ္ႀကံတာ!"
"ဟာကြာ~ ကိုယ္ကအေကာင္းေမးေနတာကို!"
"ေမးစရာလား -__- ! ကြၽန္ေတာ့္ကိုခင္ဗ်ားပိုင္...ပိုင္ေနၿပီပဲ
ခုလက္ထပိထားတာနဲ႔ဘာကြာေတာ့လို႔လဲ~ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့
Hyung ကိုပိုင္ၿပီလို႔သတ္မွတ္ထားတာပဲ..."
Baek ေခါငိးေလးကိုငံု...ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ
ရွက္ၿပံဳးေလးၿပံဳးေတာ့ ကို yeol တို႔ အခ်စ္တိုးရျပန္ၿပီ!
"ရွက္တယ္ေပါ့ေလ~ အဲ့႐ုပ္ကဘာျဖစ္တာလဲ"
"အာ ... မစနဲ႔ကြာ~ hyung ကလည္း!!"
