I'm the girl who can't be moved

The girl

How can I moved on ?

I don't know how to start moving on ? I still have this crazy feeling for this guy , he's different from any other guy well basically because I love this guy and he's my friend too.

Well our story start during our first year college days . 1st sem to be exact .

Were friends ? well yea because he's my classmate , not in every subject but It's just one subject.

I don't like him at first he's just a nobody to me . I don't even know his existence .

But then ,destiny is just a one strong bitch

Our different path cross because of my friend Tara . Well dapat bang mag pasalamat ako kay tara because nakalimutan niyang dalhin yung calculator niya ? well I guess I should thank her. I was so stressed that time syempre sino ba namang hindi ? exam namin nun sa Algebra and my friend didn't bring her calculator medyo strict pa namn ang prof namin dun so kailangan talaga ng calculator but shit got real that time 7:15 am na and our exam will start at exactly 7:30 am . Kailangan kailangan na talaga naming makahanap ng mahihiraman ng calculator kasi kung hindi babagsak ang friend ko .

Takbo dito takbo dun ang ginawa naming dalawa hanggang sa mapagod na kami as in susuko na kaming dalawa kasi lahat ng kakilala namin walang dalang calculator . Napalingon ako sa gawing kaliwa ko nakita ko siya nakaupo sa isang sulok nag lalaro sa phone niya . Bilang isa ako sa pinaka makapal ang mukha sa aming dalawa ng kaibigan ko tinanong ko siya .

"Kuya meron kang calculator ?" tanong ko sa kanya then I smiled at him sweetly . Sabi niya samin ng kaibigan ko meron kaya naman nung sabihin ko kung pwedeng humiram pumayag siya agad . Tinanong ko yung pangalan niya para pag naisauli ko yung calculator kilala ko siya .

"Klein" yan ang sinabi ning pangalan sakin . Tinandaan ko yung pangalan niya kahit na I'm not good at names . Lumipas ang ilang araw hindi pa din namin naibabalik yung calculator kasi hindi ko siya laging nakikita . Hanggang sa isang araw nakita ko siya sa gym ng school namin I think may practice ata siya ng basketball base sa suot niya . I called him at tumingin agad siya sakin lumapit siya sa kiatatayuan ko well I'm alone that time because my friends are at the rest room , binigay ko agad sa kanya yung calculator niya at nag pasalamat ako . Tinanong niya kung bakit ako yung nag sauli eh yung friend ko naman yung nangailangan I just simply say na absent si Tara kahit hindi . Nag paalam siya sakin kasi may pupuntahan pa daw siya . I said goodbye and then nag goodbye din siya sakin at ngumiti .

His smile made my day nung araw na yun siguro dahil na rin naging crush ko siya nun .

Lumipas ulit ang mga araw saturday nun nakita ko siya sa isang class ko na hindi ko napasukan last time tinatamad kasi ako kasi whole day . Nakaupo siya sa dulo ng klase tahimik lang siya umupo din ako sa dulo medyo malapit sa kanya . Nginitian ko siya nung mapansin kong nakatingin siya sakin ngumiti din siya sakin kinilig ako ng konti . Later on that day busy yung mga classmate namin sa pag dadaldalan tumabi siya sakin at first nagulat ako pero nung nag ngiti na siya nawala yung gulat ko siguro kasi parang candy yung smile niya and I was like a child na kapag binigyan ng candy okay na . nag kwentuhan kami nun buong class wala naman kasing pinapagawa yung prof namin nun. Hanggang sa matapos yung klase namin na nag kwekwentuhan lang kami ng kung ano ano . Sabay kami nun lumabas ng school tapos nag bye na siya kasi mag kaiba kami ng daan pumunta siya sa parking at ako naman sa sakayan ng jeep . Nakita ko siyang sumakay sa sasakyan niya , nalungkot ako nung nakita ko yun kasi mayaman pala siya ang hirap niya palang abutin . Kaya naman bumaba yung tingin ko sa sarili ko hindi kami bagay , Were not rich pero hindi din nmn kami mahirap tama lang siguro.