MARRY!!!

İmza Günü "1"

"Elena!!! Hadi uyan imza gününü kaçıracaksın!!!"

Annemin sesiyle yerimden sıçradım ve acelece yataktan kalktım. Saate baktığımda imza saatine tam 40 dakka kalmıştı!!! Hızlıca banyoya koşup Gunnies rekorlar kitabına girebilecek bi 10 dakka içinde günlük işlerimi halletmiştim. Askılığımda hazır bir şekilde asılı duran bu güne özel elbisemi alıp dikkatli bir şekilde giydim ve saçlarımı taradım. Annemin yanağına küçük bir öpücük kondurup hemen evden çıktım. Evet bugün büyük gündü! Hayatımda tek hoşlandığım ve tek fanı olduğum adam Dylan O'BRİEN' ın imza günüydü. Annemden binlerce dil dökerek aldığım arabamıza bindim ve hızlıca sürmeye başladım. Yaklaşık 10 dakikada varmıştım. Ama arabayı park edicek bir yer bile yoktu. Bu yüzden bi 10 dakika daha park yeri aramakla geçmişti zamanım. İçeri girdiğimde çoktan başlamıştı. Hemen kimse önüme geçmeden sıraya girdim. Bu arada beklerken kendimi tanıtayım size. Ben Elena. 23 yaşında şirin bir çocuk psikoloğuyum. Şirin dedim çünkü gerçekten çocuklar beni çok şirin bulur ve çok sever. Tabi bende onları çok severim. Yaşıma rağmen cidden çok büyük bir Dylan O'BRİEN fanıyım. O hayatıma giren tek erkek. Ve şuan onun imza günündeyim ve sıra bekliyorum. Bir erkek kardeşim var. Zac... Gerçekten çok şapşal bişey ama çok seviyorum onu. Babam yok. Biz küçükken bi trafik kazasında öldü. Annem ben ve Zac beraber yaşıyoruz. Teyzemgilin evide hemen bizimkinin yanında. Babam ölünce bize daha yakın olmak için yanımızda ki eve yerleştiler. Gerçekten bize çok destek oldular. Kuzenlerim... Lia ve Sam. Onlarla büyüdük biz. Sam benimle yaşıt. Lia'da Zacle. Onlar henüz üniversite bir. Sam mühendis. Bu yüzden sık sık seyehatlere çıkar. Lia ve Zac aynı üniversitede zaten. İşte, benim hayatım böyle. Ha bide teyzem. Oda her gün annemle beraber. Beraber internet üzerinden satışlar yapıyorlar. Bi işleri var yani.

***

Arkama baktığımda kuyruğun dışarıya kadar uzandığını gördüm. Bana sıranın gelmesine az kalmıştı ve heyecandan ölecektim. Önümde ki sıra gittikçe kısalmaya başlıyordu. Sıra kısaldıkça benim kalbim daha hızlı atıyordu. Şimdi şurada ölüp gidicektim! Birden Dylan'ın sesiyle kendime geldim.

"Evet. Bana adını söylermisin?"

Tanrım!!! Dylan şu an karşımda!!!

Kekeleyerek güçlükle "E- Elena" dedim. Yüzüne baktığımda oda bana bakıyordu. Şu an Dylan'la bakışıyordum!!! Kendine geldiğinde elindeki kağıda bişeyler yazıp imza arttıktan sonra bana uzattı ve " bu kağıdı kesinlikle oku" dedi ve mükemmel bir şekilde gülümsedi. Ben gözlerimi bile kırpmadan sıradan çıktım ve elimdeki kağıda baktım. Yazan şeyi gördüğümde ise gözlerim karardı ve en son gördüğüm Dylan'ın bana doğru koştuğuydu.

***

Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Açar açmaz Dylan'ı görmeyi beklemiyordum ama öyle olmuştu. Şu an Dylan'a bakıyordum!!! Yavaşça doğrulmaya çalıştım. Oda elimden tutarak (!) bana yardım etti. Başımı ovarak ".Ne oldu?" diye çekingence sordum. O ise yüzünde kocaman bir gülümsemeyle "Sana kağıdı verdikten sonra kenara çekildin ve kağıdı okudun. Sonra birden yere yığıldın. Beni gerçekte çok korkuttun!! Ama sadece bayılmışsın. Seninle ilgilendiğim için imza günü yarıda kaldı. Yarına ertelendi."

İnanamıyorum. Dylan benimle mi ilgilenmişti!!! Sanırım rüya görüyorum yada hayallerim gerçek oluyor!!! Kağıda gelince, ne yazdığı söyleyeyim. Büyük harflerle "BİTENE KADAR BENİ BURDA BEKLERMİSİN? :)" yazıyordu. Evet gerçekten sonunda da bir gülücük vardı!!! Bende heyecandan bayılmış olmalıydım. Ah! Gerçekten utanç vericiydi. Ama bi yandanda muhteşem! Dylan çantama elini uzattı. Tam içine elini atıcaktı ki durdu ve tekrar müthiş bir gülümsemeyle "içinde özel bişey varsa bana içinden telefonunu verebilirmisin? Bişey yoksa ben alıcam." dedi. Tanrım bu ne kadar harika bişey! O çok kibar! Gülümseyer "hayır" anlamında başımı salladım ve çantamdan telefonumu alarak bişeyler yazmaya başladı. Dylan şu an telefonumla uğuraşıyor!!! İşini bitirmiş olacak ki gülümseyerek bana uzattı. Ne yaptığına baktığımda ise numarasını kaydetmişti!!!!! Dylan bana numarasını verdi!! Bana! Verdi! Numarasını! Hemde ELENA'NIN BİRTANESİ olarak kaydetmişti! Şu an ölmemek için kendimi zor tutuyordum. Bir çağrı attım ve oda telefonuna beni kaydetti. Sonra telefonu bana doğru çevirdiğinde tekrardan bir şok daha geçirdim. Beni "DYLAN'IN BİRTANESİ" olarak kaydetmişti!!!! Sanırım ben öldüm ve şu an cennetteyim. Buna inanamıyorum. Dylan bir kahkaha attı ve elindeki telefona bakarak " Hepsi gerçek Elena! Emin olabilirsin. Senden çok hoşlandım. Gerçekten." Sonra oturduğu yerden doğruldu ve devam etti " Şimdi seni evine bırakalım." Elindeki telefon sallayarak "Ararım" dedi ve göz kırptı. Bense olanlara hâlâ inanamıyordum. Dylan bana senden hoşlanıyorum demişti. Dylan benden hoşlanıyordu. Hayallerim resmen gerçek olmuştu. Yerimden kalktım ve Dylan yanıma bi adam gönderdi. Beraber arabama gittik. Arabayı adam kullandı bende tarif ettim. Eve gelince teşekkür ettim ve eve girdim. Zac ve Lia gelmişti. Teyzemle annem ise dışarı çıkmıştı. Girer girmez kapıyı kapadım ve çantam elimden düştü. Zac gülerek "nasıl geçti" diye sordu. Onu duyuyordum ama konuşamıyordum. Olduğum yere çöktüm ve Teen wolf'ta Lydia'nın attığı çığlıklar gibi evi sallayan bir çığlık attım veeee yine bayıldım.

***

Uyandığımda Zac gülmekten kıpkırmızı olmuştu. Bi süre Zac'in susmasını bekledik. Ardından neye güldüğünü sorunca gerçekten utanç verici bir durumdaydım. Bayıldığımda sayıklayarak olan herşeyi anlatmışım resmen. Zac gülmüş Lia ise mutluluktan havalara uçmuştu. Biz Lia'yla sevinçten dans ederken Zac "Ünlü olucam!!!" derdine düşmüştü. Annem ve teyzem gelince olanları onlara da anlattık ve annemle teyzemde çok mutlu oldu. Bende bir O'BRİEN olucaktım belkide. Belkide artık heryerde boy boy resimlerim çıkıcaktı. Belkide tanışmak istediğim Teen wolf oyuncularıyla tanışıp onlarla dost olacaktım. Belkide o sete ayak basacaktım. Dylan'la beraber Teen wolf izlicektim. Onunla beraber harika şeyler yapıcaktım. Belkide bir gün bende bir O'BRİEN olucaktım. Belkide bir gün Dylan'la küçük O'BRİENlarımız olacaktı...

Yeni bir fanfic hikayesi. Keyifli okumalar...

Multi: ELENA