PAST VS. PRESENT

epilogue

third person's POV

may isang dalaga na nakatayo sa isang puntod .. umiiyak habang sinisigaw ang panglan na "claire"

namatay si Claire dahil sa aksidenteng yun after niyang macoma for 5 days , she did not survive .. si Jasmine naman , gumising na siya after 1 month of being coma ..

everybody loose hope for the thought that none of them would be able to survive , good thing Jasmine did

-----

naglalakad siya ngayon mula sa sementeryo ng may humintong itim na van sa harap niya at dinakip mga lalaking nakaitim

nagising na lang siya sa isang madilim na silid .. kalat , marumi at madilim na madilim .. parang bodega

"uy miss !! buti na lang nagising ka na !! laki ng ibabayad sa iyo ng daddy mo !!" sabi sa kanya ng lalaking nakaitim ..

"kinidnap niyo ako ?" tanong niya at nagumpisa ng lumuha ang kanyang mga mata

"haha !! kawawa ka naman pala ang hina-hina mo .. oo kinidnap ka namin at pag hindi nagbayad ang daddy mo ng sampung milyon papatayin ka namin pero bago yan ipapalasap muna namin sa iyo ang impyerno !" at nagumpisa na ang dalawang lalaki na naka-itim na hawakan ang kanyang mga binti ng biglang ..

*booogsh*

"Tara , bilis takbo !" Boses lalaki , pero kilalang kilala ng dalaga 

"Thank you steven" .. Sabi sa kanya ng dalaga

Takbo na lang sila nangtakbo hanggang sa na pagod na rin sila .. Akala ni Jasmine katapusan na niya .. 'Buti na lang nandyan si Steven para tulungan ako .. Kung wala siguro siya malamang binigay na ni papa ang sampung milyon na gusto ng mga kidnappers na yun at pinagsamantalahan'. Yan ang nasa isip ng dalaga.

"Jasmine .. Mahal pa rin kita .. Hanggang ngayon .. Mahal na mahal .. ".

"Paano si Claire ?" Tanong ng dalaga na may halong pagtataka

 "Minahal ko siya bilang siya pero nalaman ko na mas mahal kita nung akala ko mawawala ka na" Sumaya ang dalaga sa sinabi sa kaniya ng binata .. Pero bigla itong napalitan ng nakita niya na may nakatutok na baril kay Steven .. Wala na siyang paligoy-ligoy pa at sinalo ang bala na tumama sa kanyang puso.

"Mahal din kita ....... " at yan ang huling salita na lumabas sa kaniyang bibig bago siya nawalan ng malay at dumaloy ang dugo

-----

no one can predict the future .. mapaPAST o mapaPRESENT .. maybe in the past and present lies the future .. but no one knows what might happpen in mere future .. Life is all about concequences , face it or forever you'll never have the chance to take step higher .. for life is unique in different ways , past,present or future 

-----

**

I remember tears streaming down you face

When I said I'll never let you go

When all those shadows almost killed your light

I remeber you said don't leave me here alone

But all that's dead and gone and pass tonight

just close your eyes the sun is going down

You'll be alright no one can hurt you know

Come morning light you and I will be 

Safe and sound 

Don't you dare look at your window darling 

Everything's on fire

The war outside our door keeps raging on

Hold on to this lullaby

Even when music's gone

Just close your eyes 

The sun is going down

You'll be alright

No one can hurt you now

Come morning light

You and I'll be 

Safe and sound

Just close your eyes

You'll be alright

Come morning light

You and I'll be safe and sound ...

(a/n:) ok natapos ko na ang first one-shot story ko .. kung lame man ang ending .. sensya na lang dahil yan ang gusto ko .. I want to give a lesson to each and everyone .. haha !! char !! anyways .. ang sakit ni Claire ay hindi ko na minention dahil wala akong maisisp .. vote , comment and be fan ..  ^_^ this story must reach 1000 reads para i-upload ko ng another one-shot story ko entitled 'DISTANCE' .. also read "behind those green eyes" ako pa rin ang author .. I hope everyone will appreciate this story . once again thank you !!! 

JDprincess .. ^_^