Hayat ZOR Değil

5 0 0
                                    

Bazı insanlar daha doğrusu çoğu insan hayatın zor olduğunu düşünür. Ama aslında öyle değil. Hayata pozitif bakmak önemli. Hayata pozitif bakarsan önündeki güzellikleri görebilirsin. Zor olduğunu düşünüyorsanız işte hikâyemi dinle.....
Her pazartesi sabahı gibi güne iyi başladım. Pazartesi'lerden  nefret eden insanları nedense anlamıyorum. neyse okula gitmek için su yeşili kolları beyaz dantelli olan dizimin  3 parmak üstünde olan kısa kollu elbisemi giydim. elbisem biraz sade idi. saçımı güzel bir topuz yaptım. beyaz topuklu ayakkabılarımı giydim. kırmızı renkli Mini Cooper 'ma bindim. yoldan geçerken bol köpüklü bir late aldım. okula doğru yol aldım .Okula vardığımda arabamı park edip koridorda yola koyuldum. Telefonumla meşgulken önüme bakmayı unutmuşum birine çarptım.

-Ya biraz dikkat etsene kızım!

ben- ş-şey pardon. adınız neydi?

- Adım Atıl senin adın ne?

ben- Benim adım Hayat.

- Garip bir isim. Tanıştığıma memnun oldum.

ben- bende memnun oldum.

- bir gün buluşalım mı?

ben- olur. Çarşamba boşum. Deniz cafe de buluşalım mı?

- bana uyar

ben- hangi fakültede 'sin? 

- işletmedeyim.

ben- ciddi misin? bende o bölümdeyim. Ama seni hiç görmedim?

- daha bu gün geldiğim için olabilir.

ben- o zaman  sınıftaki en taş çocuk sen olacaksın diye mırıldandım.

- efendim?

ben- y-yok bir şey

- sınıfa geçelim mi?

ben - olur. istersen yanıma oturabilirsin....

- fark etmez.

sınıfa beraber geçtik. Atıl 'ın saçları hafif uzundu koyu kahverengi saçları vardı. Hafif kaslı kolları kısa kollu salaş t-shirt ' ünden rahatlıkla belli oluyordu. Beyaz bir teni vardı . lacivert renkli bir kot pantolon ve beyaz-mavi renkli bir spor ayakkabı giymişti.Gözleri su yeşiline benziyordu. Yüzü gergindi. dudakları hafif pembe idi. Elinde sıkıca tuttuğu telli siyah bir defter vardı. Ben onu böyle dikkatle izlerken sınıfa gelmiştik.

-Nereye geçelim?

2. sırayı gösterdim. Uzun sıranın ortasına geçtik. Derste sadece her şeyi not ettim. teneffüs zili çalınca bana kahve ısmarladı.


-numaranı verebilir misin?

ben- 05*********

- benim numaram da 05*********

ben- tamam kaydettim . Akşam yemeğe gelsene

- olabilir

ben - saat 9 da gel

*****************************************************************************************************

Çok heyecanlıydım. İlk defa evime bir erkek geliyordu. Köpeğim prensese hemen mamasını verdim.

köfteli spagetti ve kızarmış tavuk yaptım. sıra hazırlanmada idi. Kırmızı kolsuz dizimden  1,5 karış üstünde olan elbisemi giydim ayağıma patiklerimi geçirdim. Dudağıma hafif pembe bir ruj sürdüm. Gözüme rimel çektim. çektiğim rimel mavi gözlerimi ortaya çıkarmıştı. Hiç boyatmadığım sarı saçlarımı taradım ve serbest bıraktım. sadece iki yandan azar azar aldığım parçaları arkada birleştirdim. gözüme beyaz bir far çektim. ve işte kapı çaldı........



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 22, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Papucumun Ucu.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin