Giriş
Şimdilerde hayatım 15 yaşındaki beceriksiz ellerimle tutmaya çalıştığım bir sigara gibi önümde duruyor. Küllerin önüme düşüşünü izleyip ne kadar da eğlenirdim o yıllarda. Şimdi de önüme düşen insanlarla eğleniyorum. Acımasızlık? Hayır. Kin? Evet. Bana yapılanı unutmam. Unutamam.
Her şey birgün yerli yerini bulacaktı elbet. Bu günler için o kadar çok sabrettim ki... Artık gün benim. Kim nasıl istersem öyle yaşıyor. Hayır, kibirli değilim. Sadece düzenimin keyfini yaşıyorum. Hayatımın kraliçesi benim. O insanlar ise kölelerim. Bu hayatı ben seçmedim, sadece onların kendi hatalarının sonucu olan hayatı yaşıyorum. Ne kadar harika değil mi? Yaptıkları yanlışlar beni kurtardı. En başından beri belli olan yanlışlar.