Ahh o kadar yakışıklı ki bakmaya doyamiyorum. Bu arada ben Ekim. Daha 14 yaşındayım ama yaşımdan büyük şeyleri yaşıyorum.
Birisi var beni seviyor mu bilmiyorum ama ben onu çok seviyorum. Adı Ekin. Ismimiz ne kadar benziyor değil mi? Ben onu ilk okuldan beri seviyorum ama o beni hic sevmedi. Yakinimdan bile gecmedi. Ben sarı saçlı, mavi gözlü, uzun boylu ve zayifim. Yakisiyoruzz aslında ama Ekin kendisi esmer, siyah gözlü, benden 1-2 cm uzun ve benden birazcık kilolu. Çok yok ama aramızda 2 kilocuk var. Neyse kendi esmer diye esmerle yakisacagini saniyor. Birisi var mi bilmiyorum ama ben onu seviyorum. Okulda arkadasiz hatta bana kanka diyor. Içim acimiyor değil ama dayaniyorum yani çalışıyorum.
Biliyor musunuz herkes masal, hikayeyle uyur, ben ise kendimi kendi hayallerimle unutuyorum. Onu düşünüyorum. Içim biraz rahat aslında. Çünkü okulda esmer sayısı çok az. Arıyor hâlâ birini. Yanımda konuşuyorlar. Canım acıyor ama okuldaki esmerlerin sayisi az ve cirkinler. Daha doğrusu Ekin 'in tipi değil. Ben onunla ilgili her şeyi biliyorum, biliyorum ama o benim hicbir şeyimi bilmiyor. Eve gidiyorum muzik aciyorum pop sarki, arabesk sarki, yabanci sarki, sila sarkisi (memleket turkusu) hepsi onu bana anlatiyor.
Bazen dalıyorum yine geliyor aklıma, yapamiyorum. Unutuyorum diyorum meğerse daha da seviyor musum. Aslında beni bir ara sevdi. 6. Sınıfta sevdi. O kadar mutluydum ki eteklerim zil çalıyordu, onu görünce kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu.
Korktuğum başına geldi. Okula esmer, yeşil gözlü biri geldi. Ekin ona aşık oldu tabii. O kızın ismi Efdal di. Her yerde Efdal yazıyordu. Evde o kadar agliyordum ki 1-1, 5 ay sonra Ekin'in en yakin arkadasi Bugra da Efdal'i sevmeye basladi ve sevgili oldular. Bugra icin sevindim, kendim icin sevindim ama Ekin için aynı şeyi diyemeyecegim. Ne kadar onun benim olmasını, benim sevgilim olmasını istesem de o acıyı ben de yaşadım. Üzüldüm onun için ne kadar sevsemde onu, onun sevdiğini kaybetmesi nedense bana da acı verdi. Şuan 8. Sınıfım eskisi kadar acı cekmiyorum derken 7. Sınıfta bana teklif etti dusunmeksizin "HAYIR "dedim. Bunu neden dedim bilmiyorum ama ağzımdan kaçtı. Orayı hemen terk ettim. Pesimden kosmadi değil fazlasını yaptı, mektup yazdı.
Dayanamiyordum sevdiğim halde hayır deyip benim pesimden koşmasına rağmen evet demedim, diyemedim. Tekliften ettikten ve pesimden kostuktan 2 ay sonra kabul ettim. Mutlu son olmadı benim için. Çünkü MUTLU SONSUZ oldu. 26 taşında evlendik.
MUTLUYUZZZZ...
