AŞK YAĞMUR'UM

Aşk

Genç kız:
-"sen senin burda ne işin var?"

Oğlan :
-" bu soruyu benim sormam gerekmiyor mu?"

Genç kız:
-" sen yoksa..."dedi.

Oğlan o sırada elindeki dosyaları bırakarak kıza doğru yürüdü ve:

-" Sen değil siz diyecektin galiba "

Kız bunun üstüne :
-"yoksa patron "

Oğlan:
-" Evet doğru bildin patron benim yani EYMEN EFE YILDIRIM " dedi.

Kız onun bağırmasına sinirlendi ve:
-" Ben de YAĞMUR CENGİZ iş başvurusuna geldim. Ama şu çarpışma olayı..."

dedi ve bir endişe kapladı Yağmur'u . Oğlan onun bu haline acır gibi güldü. Ve :

-" Sen ve İş başvurusu ?? Ne garip hem geç kalıyorsun , hem de patrona kör diye hitap ediyorsun. " diyerek güldü. Yağmur :

-" Bakın işe almayacaksanız gülmeyebilirsiniz . Doğruca yüzüme söyleseniz de yeter. " dedi. Eymen Efe:

-"Bak Yağmur bunu sakarlığına veriyorum dosyalarına bir göz atacağım ama sakın ümitlenme."

Yağmur onun gözlerine baktı. İmsanları aşağılamasına bir anlam veremedi:

-" Benim bu işe ihtiyacım var. Ama dalga geçecekseniz hiç bu iş için harcamayayım " dedi ve gözleri doldu.

Eymen Efe birden kötü oldu. Aslında daha önceden böyle bir duyguya kapıldığını hatırlamıyordu. Neden Yağmur'un gözlerinin dolması onun canını neden yaktı anlayamadı . Yağmur kapıya yöneldi. Yavaş yavaş ilerlerken gözünden bir damla yaş düştü. Eymen Efe onu hemen durdurdu ve :

-" Iıı şey özür dilerim istersen şimdi kontrol edeyim gel şöyle otur " dedi.

Eymen Efe aslında bir ilki yaşamıştı. Hiç kimseye böyle iyi davranmazdı. Kendi kardeşi Emre ' ye bile. Ama Yağmur'un ağlaması onun canını yaktı. Normalde insanların acınacak hallerinden zevk alırdı. Yağmur:

-" Efendim bu benim dosyam "

-" Adın neydi? Yani soyadınla birlikte "

-" Yağmur Cengiz "
Eymen Efe bieden elindeki dosyayı bırakıp sekreterinin ona getirdiği iki sene önceki dosyayı hatırladı. Dosyada o geceki kazayla ilgili bilgiler vardı. Kazayı yapan karşı tarafın soy ismi de "Cengiz'di" Yağmur 'a bakarak derin düşüncelere daldı. Acaba kazayı yapan onun ailesi olabilir miydi? Hayır her soyismi Cengiz olan kazayı yapan olamazdı. Hem Yağmur'a karşı değişik bir şey hissetmişti. O şu anda karşısında konuşuyor , ama o ona dalmış sadece gözlerinin içine bakıyordu. Anlamadı Eymen bunun AŞK olduğunu. Bu dalma Yağmur ' un ona el sallamasıyla son buldu. Yağmur:

-" Efendim yani Efe bey " dediği anda Eymen Efe :

-" Sakın bana bir daha böyle hitap etme" dedi. Yağmur büyük bir şaşkınlıkla:

-" Tamam Efe ayy Eymen bey" deyip sustu. Eymen de kendini uatıştırmak için biraz sustu. Eymen'in bu olaya sinirlenmesinin nedeni eskiden sadece ona annesinin Efe diye seslenmesiydi. Ve Yağmur gelir gelmez ikinci hatayı yapmıştı. Ama Eymen'in bir tarafı ona bu kızı işe almasını gerektiğini söyledi. Ve Eymen:

-" İşe alındın . Yarın gel başla. Saat 06:00'da burda ol" dedi. Yağmur:

-"Oha o kadar erken saate ne yapacağım ben!!"dedi ve bir an kendine gelerek elleriyle oynamaya başladı. Eymen " çıkabilirsin" dediğinde Yağmur ayaklandı. Ve tam kapının yanına geldiğinde Eymen 'in kahkaha attığını duydu. Arkasını döndü. Eymen Yağmur'a bakarak gülüyordu. Yağmur ne olduğunu anlamadı. Eymen'den açıklama beklerken Eymen konuştu:

-" haa!! Bi daha böyle kırmızı ayakkabılarla gelme işe" diyerek gülmeye devam etti. Yağmur:

-" Bi kere bu benim zevkim zevkler ve renkler tartışılmaz . Hem istediğimi giyerim" diyerek odadan çıktı. Daha merdivenlerin birinci basamağındayken aşağıda sokakta çarpıştığı oğlanı gördü. Hemen bağırdı:

-"sen sen ne yapıyorsun burda??" diyerek yanına koştu. Eymen Yağmur'un sesini duyar duymaz aşağıya indi. Yağmur'un Emre ile tartıştığını gördü. Eymen 'i gören Yağmur hemen Eymen'e bağırdı:

-" Efe bey Efe bey ayy Eymen bey bu adam burda çalışıyorsa beni hiç almayın işe" dedi ve o sırada Emre kahkahayı bastı. Eymen:

-" o benim..." derken Yağmur:

-" Bakın ben çok ciddiyim. Eğer bu adam varsa hemen istifa edeceğim. Baksanıza nasıl gülüyor. "

Diyerek yumruğunu sıktı. Emre'nin üzerine yürürken Eymen onu tuttu ve bağırarak:

-" Yağmur sakin ol o benim kardeşimm" dedi.

Yağmur şaşkına döndü. Tek şınları söyledi:

-" ama ama bu imkansız. Ben düştüğümde Eymen bey siz çok nazik davranmıştınız . Ama bu hödük ayy bu bey kaslarıyla hava atmaya çalıştı. "

Eymen Efe neden bilmez ama Yağmur'un önce Emre ile karşılaşmasına sinirlendi. Emre ise o sırada kahkahalara boğuldu. Yağmur'a dönerek:

-" Bak adın Yağmur' du değil mi?" Yağmur:

-" Adımı nerden biliyorsun. Yoksa Allah'ım sen koru beni bu sapıktan. Yoksa sen uzun zamandan beri beni mi takip ediyorsun?" dedi.

Eymen de gülmeye başladı. Çünkü bu kız onu gerçekten güldürebiliyordu. Emre bu duruma çok şaşırdı. Abisi gülüyordu. Anne be babasını kaybettikten sonra pek gülmezdi. Bu gülüş bir ilkti. Yağmur Eymen'in hayatında tatlı bir başlangıç yaratmıştı. Ya Emre...