Κεφαλαιο 36

34 4 0
                                    

Εκείνη την νύχτα δν γύρισε!

Ούτε την επόμενη...

Ούτε την επόμενη...

Ούτε την επόμενη...

Ούτε την επόμενη...

Έχουν περάσει τρεις μήνες από εκείνη την μερα!

Εχω σταματήσει το σχολείο εντολή των γονιών μ για την προστασία του μωρού...

Α οσο για το θεμα με το μωρό στην αρχή φρικαραν παρααα πολύ δν με άφηναν να βγω απο το δωματιο μ με είχαν κλειδώσει μέσα μια βδομάδα!

Αλλά μετα το χονεψανε!

Τον γιαννη εχω να τον αρκετό καιρό τον είχα πετύχεια φορα στον δρόμο πριν από δύο μήνες τον φωναξα αλλά δν απαντησε!

Με παράτησε έτσι απλά!

Δν το ήθελε αυτό το μωρο!

Δν με άφησε καν να του πω τι ειναι!













Χτυπησε το κινητό μ και ξυπνησα!

"Ελα!"

"Ακόμα κοιμάσαι μαρη!"

Μ είπε η Κατια από το τηλέφωνο!

"Ναι τι θες?"

Της είπα απότομα..  Από τότε που με παράτησε έτσι Γιάννης έχω αλλάξει δν μιλάω σε κανεναν και φέρονται απαίσια σε όσους με βοηθάνε!

"Να δω τι κάνεις! Θες να περάσω από εκει?"

"Παλι? Και εχθες ειρθες!"

"Καλά απλά Ρώτησα για να εχεις παρέα!"

"Δν θέλω παρέα δν θελω τίποτα!"

Είπα και το εκλεισα ενώ έβαλα τα κλάματα!

Έμεινα έτσι μέχρι της δώδεκα όσπου χτύπησε η πόρτα του δωματίου μου!

"Αν άνοιξε μ!"

Ήταν η μαμά μ!

"Θέλω να μεινω λίγο μονη μ! Έλεος πια!"

"Σε παρακαλώ αγάπη μ κάποιος θέλει να σε δει!"

"Οποιος και να είναι να του πεις να φύγει! Θελω να μεινω μόνη μ!"

"Καλά μωρό μ ηρεμησε!"

Έκλαψα λίγο ακόμα όσπου κοιμηθηκα!

Στα Όνειρα Σου!=*Where stories live. Discover now