Benim Ol | 1.Bölüm

285 7 4
                                    

Sıkıldım.Bu hayatta annesiz yaşamak nedir bilirmisiniz?Hele de gözlerinin önünde öldürüldüyse.

7 yaşındayken babamın düşmanlarını tarafında annemle biz kaçırıldık.Adam babama ya bize şirketini verirsin ya da karın ölür demişti.

O babam olcak şerefsiz şirketi seçmişti ve gözlerini bile kırpmadan annemi vurdular.O an hiç aklımdan gitmiyor.Ama iyiki abim vardı.O zaman abim 14 yaşındaydı.

Babam artık abimle bizi evde istemediği için sokakta kalmıştık.Sokakta bi çeteyle karşılaştık ve o çeteye karıştık.
Adam yaralama gaspçılık uyuşturucu satma ama asla kullanmadım.Ne arasanız vardı bende tabi abimde öyleydi.

Şu anda ise abimle biz küçük bi ev tutmuştuk ve o acı günleri geride bırakmıştık.Geçen gün bir mektup geldi ve içinde babamın öldüğü ve bütün mal varlığını bize bıraktığını öğrendik.

Baya yüklü bi miktarda para vardı elimizde abimle oturmuş ne yapacağımızı planlıyoduk.

"Abi madem o şerefsiz bize mal varlığını vermiş sen şirkette çalış bende özel okula gidiyim."dedim

"Olmaz Buse."dedi abim

"Ya niye işte bir işi yaramış olur ne kadar sıkıntılı günler geçirdik artık bende hayalimdeki gibi okullara gitmek istiyorum"dedim yalvarırcasına.

"İyi ama senin hatrın için yapıyorum yoksa o şerefsizim parasını yemeye meraklı değilim."dedi abim.

Ellerimi birbirine çarparak"Oley be"dedim çok mutluydum artık bende diğerleri gibi özel okula gidebilicem.

------------------------------------

Sabah gözlerimi açtığımda yıllar sonra ilk defa bu kadar mutlu olmuştum.Gideceğim okul "Gencer Koleji" idi güzel bir yerdi zaten eski okulumda kimse yanıma yaklaşmazdı.

Okul formalarımı daha almadığım için bügun serbest gidicektim zaten okulun ilk günüydü bugün.Kot şort üstüne siyah önünde star wars yazan tişörtümü giydim ve siyah converslerim.

Okulu daha önce bi kere görmüştüm ve bu yüzden abinle birlikte okula gidecektim.

"Abi hazır mısın?"dedim

"Hazırım buse iki dakika bekle."dedi

Abimle birlikte evden çıktık okul baya uzak olduğu için babamdan kalan parayla abim araba almıştı ve beni arabayla götürücekti.

"Heyecanlı mısın?"diye sordu abim

"Hem de nasıl ama dışa vurmak istemiyorum 1.sınıf bebeleri gibi ıyk o ne be öyle"dedim.

Okula yaklaştığımızda hızlı atan kalbim daha da hızlanmaya başladı neden bilmiyorum ama içimden bi ses herşey yolunda olacak diyordu.

Abimle vedalaştıktan sonra okula şöyle bi göz attım.Herkes bana deve beceren karıncaymışım gibi bakıyodu.Hele erkekler bacaklarıma gözlerini dikmiş süzüyolardı.

Bu beni biraz rahatsız etsede sorun etmedim.Müdürün odasını bulmam lazımdı benim.

Yanımdan turuncu saçlı çok tatlı bi kız geçiyodu onu durdurup.

"Şey pardon müdürün odası ne tarafta."diye sordum

"İstersem sana eşlik edebilirim sorun olmazssa eğer"dedi

"Ah hayır daha iyi olur"dedim.

"Hmm..şey ben cansu senin ismin ne?"çok utanmıştı belliydi.

Benim OlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin