oh, I'd die for ya, my love, my love

A/N: Ben yine saçmaladım. Ama bu defa klişe saçmaladım. Ama en azından yarım yamalak olmayan klişe saçmaladım :D (kafamdaki paslar silinsin de diğer ficleri yazabileyim diye stres atmak için yazdım. Ayrıca drabble yazacaktım kısacık, bu şeyi yazmayı ben istemedim) Ayrıca kontrol etmedim ve üşeniyorum hata varsa üzgünüm :D

“Kendimi öldürmek istiyorum.”

Louis telefonun diğer ucundan gelen ses karşısında bıkkınca iç çekti. “Seni öldürmemi mi istiyorsun?”

“Hayır,” diye cevapladı derin ses. “Bunu ben yapacağım.”

“Dostum, kusura bakma ama ben telefon seksi operatörüyüm.” dedi Louis, ifadesizce. “Doğru kişiyi aradığına emin misin?”

“Evet,” ses bu defa daha kısıktı. “Arayacak kimse yoktu. Beni anlamazlar ki.”

Louis duraksayıp zorlukla yutkundu. Telefonun öbür ucundaki her kimse, yardıma olan ihtiyacı içinden ılık ılık bir şeyler akmasına sebep olmuştu. “Pekala,” diye mırıldandı yumuşamış bir ses tonuyla. “Anlat bana.”

Hem ne olacak ki, diye düşündü Louis. Sonuçta adam bu konuşmaya para ödüyor.

“Onu seviyorum,” dedi derin ses. “Onu o kadar çok seviyorum ki fiziksel hiçbir acı hissettiklerimin üstünü kapatamıyor.”

Louis donup kaldı. Bu kişi her kimse ona apaçık kendini incittiğini söylemişti. “O-ona söylemeye ne dersin?” diyebildi sonunda.

“Yapamam,” diye cevapladı ses. “Eğer söylersem... benim de onun gibi olduğumu öğrenir...”

“Onun gibi mi?”

“Gay.” diye açıkladı ses.

Louis ne diyeceğini şaşırdı. “Bunu öğrenmesi iyi değil mi? Böylece bütün engeller kalkar ve ta-da mutlu son!”

Ses alayla gülerek karşılık verdiğinde, Louis ürpermekten kendini alamadı. “Hayır, bu hiçbir işe yaramaz,” dedi ses sonunda. “Çünkü ondan nefret ettiğimi sanıyor.”

“Ah.”

“Ondan gay olduğu için nefret ettiğimi sanıyor, çünkü ben-”

“Ona zorbalık ediyorsun değil mi?” diye sordu Louis, dişlerinin arasından. “Seni orospu çocuğu.”

Telefonun öbür ucundan boğulmaya benzer bir ses geldi. “Ne yapacağım?” diye sordu ses sonunda.

“Kendini öldür.” diye cevapladı Louis, tereddütsüzce.

“A-ama onu seviyorum...”

“O zaman öldürme.”

“Dinle-”

“Zaman doldu, seni zorba psiko.” diye tısladı Louis. Ardından masumca ekledi. “Bizi tercih ettiğiniz için çok teşekkür ederiz.”

“En azından adını-”

Louis telefonu kapatıp bir kenara fırlattı.

***

Ertesi gün okul ölüm gibiydi. Yani Louis için zaten her gün öyleydi ama, zorbalıklar azıcık da olsa bitmişken sıradan bir okul gününden bunu beklemiyordu.

Beden eğitiminin ardından soyunma odasına girdiğinde kimseyle göz göze gelmemek için yüzünü öne eğmişti. Usulca ona en etik bakışları atmayan onlarca çıplak erkeğin yanından geçip dolabının önüne ilerledi. Terle ıslanmış tişörtünü çıkardığında derin bir nefes aldı. Pekala, diye düşündü rahatlamış bir halde. Galiba bugünlük-