Henüz sekiz yaşında onunla evlendim. Mecburdum. Kimse bana sormadı. Sorsa da oyun bilirdim olanları. Annemin babamın ölmesini oyun bilirdim. Oyun bilirdim ya da öyle bilmek isterdim bizim buraların ağasının benden bir iki yaş büyük oğluyka evlendiri...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üç gün sonra ...
Yanı şimdi gerçekten döndü mü?
Uçağı Mardin e iniş yapmış. Arabadalarmış. Annesi Meryem hanımla geliyorlarmış. Yine yapılan onca hazırlıktan bahsetmiyorum artık. Zaten tüm Midyad konağa gelmiş. Hepsi ağa beyin elini öpmeye ağalığını kabullenmeye gelmişler. Aman ne hoş gelmişler.
Odamdan dışarı çıkıp geniş balkondan konağın koskoca avlusuna baktım. İnsanlarla dolmuş taşmıştı. Kapıda üç davul üç zurna vardı. Avlunun ortasında bir koçu yaptırmışlar kesiyorlardı. O tarafa pek odaklanmak istemedim. Zaten odaklanamıyordum. Yemin in geliyor olması tüm hayatını daha şimdiden etkilemişti. En basitinden Meryem hanım Yemin yok diye beni küçük odaya atmıştı. Dün sabah itibariyle gelin ağa için hazırlanmış konağın en üst katında kocaman balkonu olan ve bu balkondaki merdivenle odaya çıkılan koskoca yerde sadece bir tek bu oda olan yere taşıdılar odamı. Daha doğrusu Yemin ve benim odamı. Zaten en sıkan yanıda bu ya. Yoksa buradan tüm Midyad ayaklar altında.
Biran davulların sesi kesildi. Bir arabanın istop ediş sesi duyuldu. Kafamı çevirip avlunun girişine doğru biraz eğildim. Siyah arabadan önce Meryem hanım indi. Arkasından gri mavi tişörtlü siyah kot pantolonlu saçları dağınık siyah sırt çabasıyla biri indi. Bu inen on yaşındaki resimlerden kahverengi bakan çocuk değildi. Bambaşka biri inmişti o arabadan.Saçlarını geriye doğru eliyle düzeltti. Etrafını sarıp elini öpmek isteyen insanlara hafif tebessüm edip bir şeyler diyordu. Bu şimdi benim kocam mıydı? Tabiki de değildi. Sonuçta bana ne kocalık yapmıştı ki. Kocalık öyle imam nikahı ile olsaydı. Kapıdaki kalasıda koca yapardık.
Avludan içeri girer girmez ağa bey davullar tekrar çalmaya başladı. Yaman ağa oğlum diye bağırıp bir sarıldı bu çocuğa elini sırtına şap şap bir geçirdi. Ta benim canım acıdı resmen. Ama çocukta tık yoktu.
Meryem hanım aşağıdan bana seslenince yanına indim. Ne bakıyon yukardan öyle. Tabiiii oğlum Yemin ağamı görünce kalırsın böyle. Ah ah sen benim oğluma layık değildin de ama ah. Bu kadının tek derdi tek eğlencesi benle uğraşmak. Ne kadar sinirlensem de bir şey demeden arkamı dönüp yeni odama çıktım. Meryem cadısıda bağırsın dursun arkamdan . Zaten başım ağrıyordu bu kadın iyice sinirimi tepeme zıplattı. Geceden de uykusuz olunca benim gözler kapanmaya başladı. Aman dedim kendi kendime azıcık uzansam ne olur. Pencereden tülün arkasından avluya baktım. Yemin baş köşeye oturmuş önünde tüm Mardin sıraya girmiş resmen. Sırası gelen Yemin ağa nın elini öpüp geçiyordu. Sanırım sıkılmıştı. Yanı yüzünde öyle bir ifade vardı. Yüzümü umutsuzca ekşittim. Geri geri adımlarımla buruk bir şekilde yatağa attım kendimi. Yan dönüp dizlerimi karnıma doğru çektim. Yemin kocacım cehenneme gideydin de buraya gelmeyeydin.
Karanlık gerçekten karanlık odanın içersi son derece karanlık. Ellerimle yönümü bulmaya çalışarak ışığın düğmesine doğru yürümeye başladım. Ayağım bir şeye sertçe çarpınca tok bir ses çıktı. Ardından karizmatik ama sert bir ses ufak çaplı bir küfür savurdu. Korkuyla birkaç saniye afallasamda hemen ardından toparlanıp ışığın düğmesine doğru koştum. Üzeri çıplak kot siyah pantolonuyla kaslarını sergileyen bu çocuk ne arıyordu burda. Imm sanırım saçma oldu sonuçta onunda odası değil mi.
