1.

3 0 0
                                    

Hoestend kom ik boven.
"Moest dat nou?" Mopper ik.
"Je had je gezicht moeten zien! " lacht hij. "Ik moet je echt vaker van je surfboard afduwen!" Vervolgd hij zijn zin. Inderdaad, hij had me van m'n surfboard afgeduwd.
"Als je dat maar laat!" Nu lach ik ook, simpelweg omdat ik van hem hou.

Ik lig in zijn armen, genietend van dit moment. "Het is tijd om te gaan, sweetheart" fluisterd hij in m'n oor.
"Hmm..." Kreun ik. "Ik heb geen zin"
"Ik ook niet sweetheart, maar ik moet naar huis." Zegt hij.
Ik ga protesterend van zijn schoot af en loop naar beneden.
"Maar schat, ik wil niet dat je weg gaat, morgen begint school weer en daar heb ik echt geen zin in!" Zeur ik sarcastisch tegen hem.
"Sorry mevrouw ik heb geen zin in school, maar je weet hoeveel ik van eten houdt en dat ik het eten dus echt niet kan missen!" Grinnikt hij.
"Dat is dan jammer voor jou, inlans! Je mag hier niet weg!" Plaag ik hem.
"Ik vind het zo sexy als je tegen me praat met mijn achternaam" fluistert hij hees. Mijn adem stokt als ik in zijn hemelsblauwe ogen kijk.
"Leuk voor je, maar je wou het eten toch niet missen? Dan zou ik maar snel gaan als ik jou was!" Plaag ik hem.
"Krijg ik dan geen afscheidskus?" Jammert hij.
"Eentje dan, maar wel snel!" Grinnik ik en ik geef hem een snelle kus op zijn zachte lippen.
"Tot later sweetheart!" Zegt hij, dan trekt hij de deur open en verdwijnt in de verte.

Eenmaal terug in mijn kamer check ik mijn telefoon op berichtjes. Er zit er een bij van een nog al gestrest iemand.

Dat is vast weer Emily, die weet vast weer niet wat ze aan moet doen naar haar zoveelste date.

Emily is al maanden hopeloos op zoek naar haar 'ware liefde', ze heeft dan ook minimaal 1 date per week. Dan staat ze die avond te stressen voor haar kleding kast. Dan help ik haar via de telefoon een jurk uitzoeken waar na ze me tig keer bedankt omdat ze haar date niet meer hoeft af te zeggen. Als je de volgende dag vraagt hoe haar date ging hoef je alleen maar naar haar gezicht te kijken en je weet het antwoord al; gefaald.

Ik stuur Emily een berichtje over welke kleding ze aan moet trekken, en gebruik mijn dagelijkse speech om haar wat op te vrolijken. En ja hoor, even later is ze me vol aan het spammen met bedankjes.

Ik loop naar de keuken waar ik mijn moeder tegen kom.
"Hey mam! Wat maak je?"  Vraag ik.
"Ik maak sushi, wil je helpen?" Antwoord ze.
"Lekker! En ik wil super graag mee helpen!" Roep ik. Ik hou zo van sushi, sushi is mijn vervanging voor oreo's.
Inderdaad, ik lust geen oreo's, maar laat me oké?
"Tessel, kom je nog helpen of hoe zit het?" Vraagt mijn moeder.
" eh, ja sorry ik kom!"
Snel begin ik met sushi maken.

De sushi was heerlijk en nu lig ik in bed. Ik moest van mijn moeder wat vroeger naar bed omdat school morgen begint. Jammer voor haar dat school me niet boeit, later wil ik namelijk surfer worden. Mijn moeder staat daar helemaal achter, vroeger was zij zelf ook surfer, maar school vindt ze ook belangrijk voor later. Denkend aan het *AK surfen val ik in slaap.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Feb 26, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

TerugWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu