Sessiz Kız

Senden nefret ediyorum

Selaaam

Uykulu uykulu gözlerimi açtım , artık beni yeni hayat bekliyordu yeni okul , belki hiç sanmıyorum ama belki yeni arkadaşlar , istemeyerek de olsa okulun okul kıyafetlerini giydim etek boyu biraz kısaydı ama bişey olmazdı , yüzüme sahte gülümseme eklemedim çünkü bende sevemezdim sahte gülümsemeleri o somsuk suratımda odamdan çıkıp merdivenlerden indim ve mutfak'a geçip birşeyler atıştırdım ve çıktım ve arabaya bindim babam işe giderken benide bırakıyordu. Okulun önüne geldiğimizde babamı yanağından öpüp arabadan çıktım ve okul binasının içine girdim .
Nereye gidecektim? Müdürün odası nerde? Tabiki ben nerde olduklarını bilmiyorum ne yapacaktım ya birine soracaktım yada bu büyük neredeyse devasa okulun içinde Müdürün odasını arayıp duracaktım tabiki herkez için mantıklı olan birine sormaktı ama benim için ise mantıklı olan kendim bulmamdı kimseye soramazdım çekingendim de çok yakın olmadığım kişi hariç başkasıyla konuşma açmakta zorlanırdım , ben böyleydim bazen düşünüyorum da ben nasıl biriyle evlenip , çocuk yapıcam. Bunları düşünürken bile utanan ben o zaman geldiğinde kocamı nasıl öpücem ? Merak ediyorum , degişirmiydim ? Yada böyle mi kalırdım ? Bana sorsanız hiçbir fikrim yok , silkelenip kendime geldim bunları düşünmenin ne yeri nede zamanı okuldaydım müdürün odasını bulmam gerekiyordu , eski okulumda yani lisemde her yeri ezbere biliyordum burayıda ezberlemem gerek hemde biran önce üst katta olması lazımdı eski lisemde öyleydi. Merdivenleri bulup yukarı çıktım , irkmiştim fazla sessiz , fazla korkutucu , bunlar bana fazlaydı içimden sakin ol hayal ! Sakin ol ! Dedim ama dinleyen varmı? Yok , korkuyordum fazlasıyla ürkerek ilerlemeye başladım , bi çocuğun acı çıglıgıyla bende çıglık attım , tabi içimden kendime sövüyodum aptal hayal! Salak hayal ! Tabi karşımda bi çocuk gördügümden çıglık atmamak için dudagımı ısırdım , gömleginde kan vardı , burası nasıl okuldu , nasıl bir yere gelmiştim böyle . Çok korkuyodum , gözyaşlarımı akıtmamak için bi yandan çabalamak zaten kendimii bitiriyordum "şş-şey b-ben m-müdürün odasını a-arıyordum" dedim kaşlarını çatan çocuk bana dogru gelmeye başladı tabi bende geri geri gidiyordum korkuyordum duvarla kendisi arasında sıkıştırdıgında "bana bak küçük burda hiçbir şey duymadın anladın mı!" Dedi daha dogrusu emretti gözümden damla düşmesiyle hemen başımı 'tamam' anlamında salladım geri gidip sırıttı ve arkasını dönerek gidiyordu ki "ş-şey m-müdürün odası nerde" dedim belki yanlış kişi ama başka birşey de yaşamak istemiyorum " yanlış kişiye sordun küçük , ama söylicem bu seferlik alışma bi alt katta" deyip gitti hızla alt kata inip müdürün odasına gittim , sınıfımı ögrenip hızlıca sınıfın önüne kadar gittim tıklayıp ögretmenin 'gir' demesini belkedim 'gir' demesiyle girdim kız hocaymış haa kıyafetelerine bakılırsa biraz açık biraz az kalır yani hiç giymemiş diyebiliriz kaşlarını çatıp kalktı "sende kimsin"dedi "ben yeni geldim müdürün odasını bulmakta zorlandım biraz geç kaldım galiba özür dilerim" dedim sırıtıp "geç bakalım boş yere hmm bide adın ne" dedi "hayal , hayal karataş" dedim "hmm tm hayal benimde , ceyda otur bakalım" dedi başımı salladım ve boş olan yere oturdum tabi oturdugum gibi kapı birden açıldı kafamı kaldırdıgımda şok olmuştum bana 'küçük' diyen çocuk burdaydı bu sınıfta mıydı şaka olmalıydı büyük gibi gözüküyordu ceyda hoca hemen "ayyyy derincim hoşgeldin" dedi oha yani sınıfa göz gezdirdi tabi gözü beni bulunca sırıttı tabi ceyda hoca bana sırıttıgını görünce sinirlendi tabi ben gözümü hemen derin denilen çocuktan çektim kalemimle ilgilenmeye başladım , yanımda kıpırtı hissettigimde "bugünlük burdayım" deyip sırıttı diger kızları bana düşman etmek istiyordu galiba ama ben ilk günden düşman kaldırabilcek kapasitede degildim hiçbir zamanda olmicam . Gözlerim ister istemez yandaki derine gitti gözlerine baktıgı yere baktıgımda , bacaklarıma bakıyordu terbiyesiz , tatlıysa tatlı yakışıklıysa yakışıklı ama bacaklarıma bakıyor sapık bide bu kısacık etegi giymiştin korkarak "gözlerini bacaklarımdan çekermisin" dedim "çekemem" deyip ellerini bacaklarıma koydu gözlerim dolmuştu hemen gitmem gerekiyordu "hocam tuvalete gidebilirmiyim" dedim oda hemen tabi "git" dedi hızlıca kalkıp tuvalete gittim herkez derstte oldugundan kimse yoktu . Yüzümü yıkadım ister istemez ellerim ellediği yerlere gitti tabi tuvalet kapısının hızlıca açılmasıyla ürkerek kapıya doğru döndüm , gelen derindi sinirliydi yaptıgına baktıgımda tuvalet kapısını kitliyordu "n-napıyosun sen" dedim kapıyı kitleyip anahtarı cebine koydu beni duvara itip "benden kaçamazsın küçük , ben biryerini elliyorsam yada öpüyorsam kaçamazsın küçük!" Dedi korkuyorum gözyaşlarım dökülüyordu o benim gözlerime ben onun gözlerine , birden dudaklarıma yapıştı , işte benim bittiğim gündü bugün işte 16 yıldır kimseye vermediğim ilk öpücügüm gitmişti işte bitmişti herşey , önemliydi benim için sonuçta ilk öpücügümdü itmeye çalıştım artık durduramadıgım gözyaşlarımı durdurmaya bile çalışmıyordum , itmeye çalıştım çalışıyordum da kendini geri çekmiyordu kendimi salmıştım yere dogru oda çıkıp kapıyı açıp çıktı beni bitirmiş halde , bende hızlıca kalkıp koşarak okuldan çıktım , en deger verdigim ilk öpücügüm gitmişti , gitmişti işte bilmedigim bu şehirde nereye gidicegimi umursamadan öylece gittim , hayallerim vardı utanarak bile yaptığım ilk öpücüğümü kime vericem diye düşünürken bile utanan ben zorla öpülmüştüm ilk öpücügüm gitmişti hayaller vardı ama olan yoktu , öylece bilmediğim sokaklarda dolaşıp durdum telefonum çalıyordu ama kim olduguna bile bakmıyordum , artık bitmişti benim için herşey tanımadığım , bugün tanıyıp korktuğum kişiye gitmişti öpücüğüm . Hava kararmıştı evin adresini birşey olur diye telefonuma kaydettigimden taksi durdurup eve gittim kapıyı çaldıgımda hizmetli endişeli gözlerle bana bakıyordu , içeri girdiğimde babam çıldırmış gibi etrafta dönüp duruyordu annem beni görüdüğünde hızlıca yanıma gelip sarıldı "kızıım çok korktum niye gittin okuldan bu halin ne" dedi bana endişeli bakarken "birşey yok annem telefonun sesi kısıktı duymamışım ben odama çıkıyorum" dedim ve hızlıca çıktım. Uykum vardı ama uyumak isteyen yoktu yarın olmasını istemiyordum o okul o sınıf o adını almak istemediğim nefret ettigim kişi derin en çokta onu görmek istemiyordum ya zorda olsa pjamalarımı giyip yattım ve yarının iyi geçmesini diledim ve gözlerimi kapattım .

Uyandıgımda istemeyerekte olsa kalktım erken kalktıgımdan dolayı duş alıp üstümü degiştirdim korkuyordum hem korku hem nefret o kadar degişik bir duyguydu ki eski okuluma dönmek eski hayatıma dönmek için nelerimi vermezdim bu okul bu şehir elimden herşeyimi alıp götürüyordu odamdan çıkıp mutfak' a gidip zorda olsa birşeyler atıştırdım sonra yürüyerek yavaş yavaş okula gittim , sınıfa kendimi zorlayarak girdim dün görmedigim bi kız vardı bu kızı görmemek imkansızdı acayip neşeli keşki onun gibi olabilseydim bende umursamasaydım herşeyi ama olmuyordu işte umursuyordum eski yerime tırsarak oturdum o kız yanıma gelip "selaaamm yenisin galbia ben masal" dedi bu kızın enerjisine bende gülümsedim "evet yeniyim dün geldim bende hayal" dedim "neyse hoyoloom ben yirime gidiyorum zil çaldııı" dedi gülümsemem yok oldu birden gülümsemem yerine korku belirdi yüzümde korkuyordum gelicek diye gelmesini istemiyordum ama şans benden yana oldu ki gelmişti kapının orda durdu gözlerime baktı öylece bende onun gözlerine baktım üzgün gözlerle acı gözlerimle o çekti ilk gözlerini başka yere oturdu hoca olmadıgını ögrendiklerinde herkez dışarı çıktı sınıfta kaldım taki onunda sınıfta oldugunu görene kadar hızlıca ayaga kalkıp gidicekken oda kalkıp gitmemi engelledi "bırak kolumu" dedim aglamaklı sesle "hayır kalıcaksın" dedi "hayır kalmicam" dedim "bak kimseye böyle birşey demedim özür dilerim oldumu" dedi ona aglarken alaycı bakış attım "herşey özür dilemekle geçmiyo anladın mı derin sen benim hayallerimi aldın sen beni bitirdin" dedim sonra agzımdan o üç kelime çıktı " senden nefret ediyorum"

Nasıl olmuş arkadaşlarr inşallah begenirsiniz :))