Do You Remember?//Little Evil Man Book 2

20

Third person's POV

nang may maisugod sa ospital si sue kasama si jihoon, di padin makapaniwala si jihoon sa nangyayari.

First, sya, ngayon si sue. It's just a nightmare for both of them it's like destiny let them to live for the moment at biglang babawiin ang sayang nararamdaman nila sa oras na iyon.

Hawak lang ni jihoon ang malamig na kamay ni sue habang isinusugod ito sa operating room.

" 선생님 지금 거기에 들어갈 수 없습니다. 여기서 기다려봐. (Sir you are not allowed here. Just wait here)" nanatili na nasa labas si jihoon habang nasa loob ang kanyang mahal na nag aagaw buhay.

Wala syang magawa. Tanging iyak lamang ang nagagawa nya sa panahon na ito. Punong puno ito ng galit sa kanyang puso.

"FUCK! FUCK! FUCK!" sigaw nya habang pinagsusuntok ang pader ng ospital.

"Jihoon! Tama na" inawat na sya ni yoongi pero itinulak nya ito at sinuntok.
"Guys please stop this!!" Sigaw ni sang mi, na asawa ni yoongi.

"FUCK FUCK!!" Patuloy padin nagwawala si jihoon habang pilit na pinapakalma ni yoongi.

"Tumigil ka na jihoon! Hindi to makakatulong sa kanya! Kahit magwala ka dyan, di sya babangon agad dun! Walang kasiguraduhan jihoon! Wala..." agad na nanghina si jihoon at umiyak na lamang.

Natulala na lamang sya nang tumagal. Hindi na maganda ang takbo ng utak nya dahil sa pag aalala at pagod. Lubos nyang sinisisi ang sarili sa nangyari.

Pero ano pa ba magagawa ng sisi? Wala. Ang tanging magagawa nya sa oras na iyon ay mag hintay.

Pero bigla may sumagi sa utak nya, si Hesus.

Tumayo sya at naglakad palayo sa operating room kung saan nag aagaw buhay si sue.

"Ngayon lang to..im sorry kung ngayon lang ako lalapit sayo.." sabi nya sa kanyang sarili nang matagpuan ang sarili sa harap ng chapel ng ospital.

Pumasok sya sa loob at lumuhod sa isa sa mga pews ng chapel. Isinandal nya ang kanyang ulo sa nga nakadaop nyang palad at pumikit.

"I'm sorry Lord God if i am not always here, repenting on my sins. I'm sorry if i am here because someone important to me is going to leave me. Please, tell her, don't leave me. Let her hear me. Don't....don't leave me sue...don't. Di ko na kakayanin sue.." he said while crying.

He is desperate. He keeps on saying "don't"

"Jihoon!" Tawag ni yoongi sa kanya mula sa labas ng chapel. Agad sya lumingon at tumayo para salubungin ang humihingal na si yoongi.

"What?! What happened?!" Hinawakan nya sa magkabilang balikat si yoongi.

"Sue...50/50 si sue jihoon maraming nawalang dugo sa kanya. Maaari syang mamatay." Parang hinihigop ang lakas ni jihoon at basta na lang syang napaupo sa lapag.

Unti unti syang lumingon sa nakapako sa krus and pilit na itinatanong sa kanya kung bakit..bakit si sue pa.

"Jihoon tara na.." pilit na hinila ni yoongi patayo si jihoon para bumalik ulit sa loob ng hospital.

Maraming tumatakbo sa isip nya.

"Paano na lang kung wala si sue? I have to wait for her just like she waited for me back then."

"Will she come back to me? She have to."

"What if she doesn't want to? She is a good girl God will take her."

"Stop thinking about that jihoon she will be fine. She is a strong girl."

"I can't stop."

Tumigil sila sa tapat ng pinto ng kwartong pinagpapahingahan ni sue. Puro machines ang nakapalibot sa kanya, senyales na maaaring bumitaw na nga sya.

Napaiyak na lamang ulit si jihoon sa sakit na nararamdaman. Pagod, gutom, at sakit and dala dala nya ngayon.

"Be strong dude. She was like that before nung ikaw naman ang ganyan." Sabi ni yoongi.

"She suffered like this? Then i treat her so bad? Im a cruel man. I dont deserve her" sabi ni jihoon sa sarili.

Umupo na lamang sya sa tabi ng higaan ni sue at hinawakan ang kamay nya.

"Please baby...don't leave me...please don't." Pumipiyok na sabi ni jihoon.

Napaiyak na lang din sa tabi si yoongi habang yakap yakap ni sang mi. Naaawa sya sa dalawa sapagkat hindi naman dapat nila iyon dinadanas, dapat matagal pa lang pinakulong na nya ang ate nya, hindi na sana nangyari pa ang lahat ng ito.

Iniisip nya na sya dapat ang sisihin, nangako sya na poprotektahan na nya ang dalawa ngunit nabigo na naman ito.

Nang makakalma si jihoon, umalis na sila yoongi. Nakatulala na lamang si jihoon sa kawalan habang hawak hawak ang kamay ng dalaga at ang kanyang telepono sa kabilang kamay.

Di nya alam kung dapat nya ba ipaalam sa iba ang nangyari. Panigurado may magagalit.

Napagdesisyunan niyang tawagan na lamang ang kanyang mga magulang.

Nakarating agad ang magulang ni jihoon na nag aalala na lumapit sa anak.

"I'm going to file a case in that woman jihoon. This is too much" sabi ng kanyang tatay. Wala nang sinabi pa si jihoon.

ilang araw na nanatiling nakaupo at nakatitig si jihoon kay sue.

" Saksak lang naman ang nangyari sa kanya bakit di pa sya nagigising?" Tanong nya sa sarili nya.

Bigla na lang tumunog ng malakas abg makina na nagmomonitor sa puso ni sue. Nakakabingi ito para kay jihoon.

Tuwid na linya na lamang ito kaya agad syang tumayo upang tumawag ng doktor.

Agad na dumating ang doctor. Wala na syang ibang nagawa kundi mag antay sa labas, at umiyak muli.

"200 volts, clear" muli umangat ang dibdib ni sue. Doctors are trying to revive her.

Nakita nyang tumatakbo sa hallway si yoongi at sang mi.

"What happened?!" He asked jihoon.

"I don't know...she might left me yoongi...she..." he broke down again.

Hindi alam ni jihoon na okay na. Na naging stable na din ang lagay ni sue. At higit sa lahat....

"Asan si jihoon?"

Yang katagang yan ang nakapagpatayo sa kanya. Gulat ang nakita sa kanyang mukha at mabilis pa sa alas kwatro nayakap nya ang babaeng pinagmamakaawaan nyang magising.

"Babe...shit...i'm so worried...i'm so worried you might leave me babe...babe...shit..i miss you.." tuloy ang iyak nya. Wala syang pake kung pagtawanan pa sya ng dalaga.

"Thank God sue you are alive. Mababaliw na yang pandak na yan." Turo ni yoongi kay jihoon na umiiyak padin sa balikat ni sue.

"Okay..this is a miracle.." gulat na sabi ng mga doktor at nurse sa silid na iyon.

Everyone was ib shock, but this little man doesn't care. All he cares about is sue.

"Babe, everything is going to be alright again trust me." He promised as he tucked the hair behind her ears.

"I know jihoon. I know." At hinawakan ang pisngi ni jihoon at pumikit.