Muhtemelen siz olmeden bir iki gün once hakkinizda gidici diyecekler. Sizde yataginizda hic biseyden habersiz masum.masum yatacaksiniz.dusuneceksiniz, hayatınız boyunca cennete girebilmek icin neler yaptiginizi, cocuklarinizla gecirdiginiz mutlu anlari, kocanla kavgalarini. Caniniz cok yanacak. Hissedeceksiniz ölümün o acısını. Oldugun gun, o dunyalara sigdiramadigin bedenini kucucuk bir kutuya sigdiracaklar, gozunuzu acacak, bakacaksin etrafa. Heryer buz gibi. Kucucuk bir morgun icinden kurtulmayi bekleyeceksiniz. Sonra sizi ordan alacaklar. Bagrismalar cagrismalar, aglamalar,
Duyacaksiniz,sevdiklerinize aglama demek isteyeceksiniz. Bagirip haykiracaksiniz, ama sesiniz cikmayacak. Bembeyaz bi ortunun icindesiniz, kipirdayamiyosunuz. Korkudan titriyosunuz ama cikarin beni diyemiyosunuz.sonra ustunuze bir tahta parcasi koyuyorlar. Heryer kapkaranlik. Ama care yok.ustunuze toprak atilacak, hissedeceksiniz. Dunyada o kokusuna doyamadigin topragin altinda olacaksin. En kotusude ustune ilk topragi en sevdigin kisi atacak, mezarini ilk onlar kazacak. Caniniz cok yanacak. Hepimizin yanacak. Kucucuk cocuklarimizi birakip, bu dunyadam göçüp gidecegiz, ve giderken belkide son birsey.bile diyemeyecegiz. Hayat.bu yuzden acimasiz iste.
