รองเท้าผ้าใบคู่สีเทาที่เขาชอบใส่ถูกวางทิ้งไว้ท่ามกลางร่องรอยของน้ำฝนที่เพิ่งจะหยุดตกไป
กระดาษแผ่นหนึ่งเองที่เขาเขียนอะไรบางอย่างเอาไว้ มันถูกพับเป็นรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆวางอยู่บนรองเท้า แต่ก็เปียกจนไม่สามารถแกะออกมาอ่านได้
สิ่งที่ถูกวางทับไว้บนกระดาษอีกทีก็คือ แหวนสีเงินดูไร้ค่าไร้ราคาที่เขามักพกติดตัวไว้เสมอ
...ทุกอย่างถูกจัดวางไว้อย่างตั้งใจจริงๆตอนนั้นผมแค่คิดว่า ในวันที่ฝนตกแบบนี้เขาคงไปไหนได้ไม่ไกลนัก
และเดี๋ยวเขาก็คงกลับมาเมื่อเราทั้งคู่สงบสติอารมณ์ลงได้โดยที่ผมไม่รู้เลยว่าเขาไม่คิดที่จะกลับมาอีกแล้ว
มันสายเกินไปที่กว่าจะหายโง่.. กว่าจะรู้ว่าคำพูดตนเองทำลายความรู้สึกของอีกฝ่ายมากแค่ไหน
ยังที่ที่ไกลแสนไกล เม็ดฝนได้พาพวกเขาไปจากชีวิตของผมแล้ว...
YOU ARE READING
SF BTS : HOLD ME {VMIN}
Fanfiction#ฮมวม หากมีเวลา 4 ชั่วโมง ในการแก้ไขอดีตได้หนึ่งอย่าง โดยที่ไม่มีใครสามารถมองเห็น และได้ยินเสียง สิ่งที่คุณอยากแก้ไขมากที่สุดคืออะไร ? "..ผม........" ♡ END ♡