Evet artık bir atım vardı. Geziyordum onla. Üzerine biniyordum onun. Çok da hızlıydı Kutup. Hemde çok. Gözleri kır yeşili idi. Ve çok asildi. Oyun oynuyorduk onla. Çok seviyordum onu. Dostum olmuştu o benim. Canım atım,canım atım dedim kendi kendime. Mamalarını da hiç aksatmadan veriyordum. Bir gün onunla gezmeye çıktık. Üstüne bindim onun. Bizim oradaki parkı biraz gezdik. Göl kenarına gidip oyun oynadık. Sonra eve döndük. Biraz Kutup'un tüylerini taradım. Dümdüz oldu tüyleri. Yere bir kaç saman attım. Kutup onların hepsini yedi. Ve doydu. İçeri girdim. Annem bana pırasa yapmış. Afiyetle yedim. Güzel olmuştu pırasa. Sevmiştim. O an Kutup'a bir kıyafet almayı düşündüm. Babama sordum babam izin verdi. Sonra kıyafet almaya gittik. Orada yeşil bir ayakkabı gördüm. Çok beğendim. Babama sordum ayakkabıyı almak için. Babam kabul etti. Ve aldık. Bir de sarı kıyafet beğendim. Aldık. Arabamıza binip eve gitmeye başladık. Eve vardıktan sonra atıma aldıklarımızı giydirdik. Çok yakıştı ona. Kendisi de sevdi zaten. Bir kaç zaman sonra Kutup'un uykusu geldi. Sonra yumuşacık çimlere yatıp hemen uyudu mışıl mışıl...
