Bu şekilde sancılar içinde aylar geçti. Hakan bir kaç kez izne geldi. Tabiki yetmedi ama yinede geldiğinde ona sarılmak,kokusunu içine çekmek,Zeynep'in göğsündeki yanan ateşi biraz olsun yavaşlatmıştı. Hasret alışılacak,dayanılacak bir duygu değildi. Zeynep bunu ilk kez tadıyordu. Canı çok acıyordu. Özlem Zeynep'in kelimelerle tarif edemeyeceği bir duyguydu. Fırsat buldukça telefonla konuşuyor,mektuplaşıyorlardı. Zeynep Hakan'a olan hasretini arkadaşlarıyla konuşup onlarla paylaşarak teselli buluyordu. En yakın arkadaşı olan Seval can yoldaşı gibiydi. Hakan'a olan özlemini sürekli Seval'le konuşarak Hakan'la yaptıklarını konuştuklarını paylaşarak hafifletiyordu. Günler Böyle hasret içinde geçti gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOCA BİR YALAN
RandomZeynep dört çocuklu bir ailenin en büyük ve tek kız çocuğuydu kendisinden küçük üç erkek kardeşi vardı. İki yaş küçük olan Murat,beş yaş küçük olan Ali, oniki yaş küçük olanda Umut adındaydı. Çokta kalabalık olmayan bir köyde oturuyordu. Köy oldukça...
