Acının Elli Tonu.

Canımızı Acıtanlardı Canmın Dediklerimiz

Hani bi çok derdin olur ya aslında dinleyenin çoktur ama anlayan yoktur seni. Hani kırılmışsındır ama kırılamasınlar diye sesiz kalırsın ya. Hani nefret edersin ama belli edemezsin onlar yüzünden senden nefret ederler diye nefret ettiğini belli edemezsin ya.Herkesten o kadar nefret etmişim ki en küçük hatayı bile gözardı edemiyorum, direkt soğuyorum karşımdaki kişiden.
Hani aglayasın gelir ama aglamamak için sana sarılan birini bulamazsın ya. Hani paramparçasındır aslında ama kimse bilmesin diye mutlu rolü yapmak zorundasındır ya. Hani biraz ilgiye ihtiyacın vardır ya birazcık ilgi için herşeyi yapabileceğini bilirsin ama sana ilgi gösteren bi ailen olmaz ya. Derdinden anlayan dertleşcek bi annen yoktur,seni hep ters anlayan sürekli üstüne gelen bi annen vardır ya. Hani baktığında hep nefret ettiğin, defalarca küfür ettiğin, arkadaş ortamında konusu açıldığında gözlerinin dolmasına sebep biri, derin derin nefes alırken içinin darlamsına sebep biri, hayatan soğutan biri, sana küfürü alışkanlık haline getiren biri, hani moralin bozukken bile yine bozan birileri vardır ya onlar aslında hiçde uzakta değillerdir . Ailendir onlar uzak değillr yakınlar. ben, içinde karanlığın ağır bastığı bir çocuktum. karanlık basınca kendini tanımayan bir çocuk. düzenli ve öngörülebilir bir hayatın bana sunduğu hiçbir şeyi kendime yakıştıramadım.adını koyamadığım bir duygu vardı içimde: parçalama ve parçalanma duygusu. gitmek istiyordum, hayatın sonuna kadar gitmek. tarif edilecek gibi değil, her neyse. yanıyo lan çok canın yanıyo kimsenin beni anlamadığı kadar saçma bi hayatım var ve saçma sapan bojtan bi hayat yaşıyorum tabi yaşamak denirse yaşadığım hayata. İsyan etmiyorum asla ama banada yazık lan banada yazık birazda beni anlayın lan ne kadar canım yandığını anlayın paramparça oldugumu bi görün artık , yoruldum artık yorulmaktan yoruldum, attınız kazıklardan yoruldum, o kadar çok doluyum ki o kadar çok biriktirdim ki intar sebebim milyonlarca var. Benim saçlarımla oynayan bi annem olmadı ki, lan bende en çok ne eksik biliyon mu sevgi görmediğim için sevemiyorum da korkym hep artık kaybetmekten. Mutluluk neden bize uğramıyor aq ya neden biz mutlu olamıyoruz, nedem bizide seven bi anamız babamız yok lan neden???? Lan benim hayallerim var bu yaşımda yaşamak istedigim milyonlarca hayallerim var çok istegim şeyler beden hep kursağımda kalıyo lan neden lan daha henüz 16yaşındayım ve beni şaiir yapacak acılarım var. Canımı çok acıtan acılarım var. Onarılması imakansız olan acılar herkwz bilmez işde o acıları. Herkeze bi sogum artık herkesten sogudum. Yaşama sevinci denen bir şey yok ki. Anca böyle yazarım falan ama işde. Canımı acıtanların Allah bin belasını versin daha bişey demiyorum denilecek bişey bırakmıyorlar artık sondayım ben......benin suçum yok ama hep ben ölüyorum.