Lieve papa {voltooid}

Nawoord

Dat was het dan weer. Een kort verhaaltje van slechts twaalf hoofdstukken en een epiloog - eigenlijk gewoon dertien hoofdstukken, maar mijn bijgelovige hoofd vond dat niet zo'n leuk idee. 

Lieve papa begint droevig, maar het heeft gelukkig een goed einde. Of we dit goede einde in het echte leven ook zullen treffen, is nog maar de vraag. Ik begon met dit verhaal toen ik het even heel moeilijk had met mijn vader. In hoofdstuk twee praat ik over een stip aan de horizon, dit is vrijwel letterlijk wat hij heeft gezegd. Nu mama niet meer met hem verder wilde, kon hij niet meer zien hoe wij - ik en mijn broertjes - nog in zijn leven konden passen. Maar ik hoop dat hij binnenkort zal inzien dat wij hem nodig hebben. 

En ik blijf natuurlijk hopen, hopen op een einde als dit. Hopen dat papa terugkomt en er weer voor ons kan zijn. Ik weet dat het niet meteen zo zal zijn, maar ik geloof wel dat het gaat gebeuren. Want ik weet dat hij ook niet zonder ons kan :) 

Nouja, dat was eventjes mijn emotionele verhaal. Alles komt weer goed - dat is mijn motto. Dus, voor mensen die iets soortgelijks meegemaakt hebben, of iets anders wat moeilijk is: ik hoop dat het goed met je gaat! En als het nog niet goed met je gaat, blijf dan hopen dat alles ooit weer goed komt. Want zoals ik als zei in de epiloog: alle wegen leiden naar geluk.  En dat is wat ik geloof, dat is wat ik wil geloven, dat is wat ik blijf geloven. Ik hoop dat jij dat ook kunt! 

Voordat ik dit nawoord langer maak dan het verhaal zelf, ga ik maar eens stoppen. 

Wat ik nog wil zeggen is: Als er iets moeilijk is in je leven, is dat geen reden om op te geven. Alles komt goed. 

Zo, dat was weer mijn wijze les. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben :) 

Dit was mijn verhaal, dat ik met jullie heb gedeeld. 

Liefs, 

Chocolaatje - even voor de duidelijkheid he, dat is niet mijn echte naam :'). 

..

Edit: Ik moet wel even zeggen dat dit fictie is. Dit is niet exact mijn verhaal - grote delen zijn overdreven. Ik heb geprobeerd mijn emoties in de woorden te leggen, maar ook daarmee kan ik als dramaprinses misschien wel wat overdreven hebben. Mijn vader is niet al maanden lang weg, en het is ook niet zo dat ik totaal geen contact met hem heb - even dat jullie geen medelijden met me krijgen om verkeerde feiten :'). Wat wel zo is, is dat ik nogal wat ruzie met mijn vader heb en dat er gedoe is thuis, maar ach, zoals ik al zei, het komt allemaal goed!