Ebrar

çıkma teklifi

ISınıfa girdik. Yerime oturdum. Tuğba. Zavallı sıra arkadaşım. Aras'ı her gördüğümde gelir başttan aşağı bir saniyesini bile atlatmadam kızlara anlatırdım tabi sıra arkadaşım olduğu için beni en çokta Tuğba dinlemek zorunda kalır. Bazen ne diyeceğimi tahmin eder ve benim sözümü keserek tahminiyle devam eder. Bende " aynen öyle oldu " dirim. Teneffüs zili çaldı. Çok şükür bi sıkıcı beden dersini daha atlattık. Hızlıca ayağa kalktım ve yukarı çıkmak için Yıldız'ın kolundan tutum tam merdivenlerden çıkarken onun teklif gönderdiği kızı yani Esra'yı gördüm. Bu kızı tanımıyorum ama nefret ediyorum.
" Ebrar sen misin? "dedi. Bunu bana bakarak söylemişti. Hemen cevap verdim;
"Evet benim. Neden sordun? "dedim. "Aras sana çıkma teklifi gönderdi " dedi. Ve ben şok olmuş bir şekilde her iki elimi ağzımın önünde birleştirmiş Esra'ya aval aval bakıyorum. Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilmiyorum. Yıldız'a döndüm ve "inanamıyorum"dedim. Acaba bunu Esra'nın duyabileceği bir şekilde mi söylemiştim. Bir dakika bir dakika bu teklifi neden bana Aras'ın eski teklif gönderdiği kız veriyordu ki? He
hemen Esra'ya döndüm ve
" bu teklifi neden bana sen getirdin? Ya biz birbirimizi tanımıyoruz bile. Aras neden böyle bir şeyi sana söylesin ki? " dedim.
Esra " Aslı senin kuzenin değil mi?"
Aslı benim kuzenimdi. Hayatımda gördüğüm en berbat kuzen.

Aslı Antalya'da yaşıyordu. Okumak için İzmir'e taşındılar. Ama bir süreliğine. İzmir'in tüm okullarında okumuş ve her okuduğu okulda "popi" olmuş. Ne havalı dimi "popi". Kıcık oluyorum şu kuzenciğime. Izmirli olan benim, İzmir'de tanınan o. ÇILDIRACAĞIM YA.