Sabah uyandığımda esil yanımda yoktu. ama aşağıdan sesler geliyordu. Aşağıya inmeden önce anneme bakmak istedim ananemin odasına yavaşça girmeye çalışsamda kapının gıcırtısı annemi uyandırmıştı ona doğru bakıp gülümsedim ama içimde yine bugün beni hatırlayacakmı diye düşünürken bana " KUMSAL " diye seslendi. Anne ben aşağıya iniyorum dedim tam o sırada o da gelmek istedi normalde odasından dışarı fazla çıkmazdı Aslında annem günden güne daha iyi gidiyor bu bütün hafta içrisinde beni hemen hemen her gün hatırlamıştı. Aşağıya indiğimizde esil bize kahvaltıyı hazırlamış kahvsi ve dergisi önünde bizi bekliyordu. günaydın dedim o da bana koca maviş gözleriyle günaydın dedi. Hadi kahvaltımızı yapalım uçağa geç kalacağım dediğimde esilin yüzü düşne ve yüksek bir ses tonuyla "NEE" diye bir cevap verdi ama bugün onunla planım vardı tamamen unutmuştum. başka zamanda diyemezdim çünkü esil bu akşam gidecekti bir dahada ne zaman geleceği belli olmadığı için bugün onunla olmak zorundaydım . Melteme sordum o da bir günlük seni söylerim işi çıkmış falan derim dedi. ve Esile gelip söylediğimde havalara uçtu hemen hazırlandık ve arabaya bindik.
*************************************************************
Botanik parka varmıştık bile çok güzeldi ve istanbulda yaşadığım halde böyle bir yere daha önce hiç gelmemiştim. zamanımız çok çabuk geçmişti akşam oldu eveimize geldiğimizde esilin bavulu kapınnkarşısında bulunan aynaın önünde bulunuyordu oradan baulunu alıp hmen uçağa yetiştirmeye çalıştım ve oda uçağa bindiktten sonra evime gelip bir güzel uyjuya yattım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kasımpatı Baharı
Teen FictionHepimiz normal bir hayatı okuyorduk önümüzde açık duran kitaplardan. Fakat normalin başındaki "a" yı göremeyecek kadar masum ve aşıktık hayata...
