Adsız Bölüm 2

47 2 3
                                    


Sessiz ve boğuk sesiyle "Sağol." dedi. "Önemli değil." dedim. Ve yanından kalktım. Yavaşça ilerlemeye başladım. Kütüphaneye kadar yürüdüm ve içeri girdim. Amacım sessiz biyerde oturmaktı. Kütüphanede otururken karşıma bi çocuk oturdu. Gözleri deniz kadar maviydi saçları sarı gibiydi ama sarı değildi. Sonra bana yaklaşıp sessizce "Kitap okumıcakmısın?" dedi. Bende sessizce "Hayır, sadece sessiz biyer olduğu için geliyorum." dedim. Oda gülümsedi. Saçlarımın güzel olduğunu söyledi bende güldüm. Ne alakaydı saçlarım. Belkide benle konuşmak için saçmalıyordu. Ona yaklaşıp "Senin adın ne?" dedim. Gülümseyerek "David, senin adın ne?" deyince hemen cevap verdim "Cesica." dedim. Sonra birbirimize bakarak gülümsedik. "Burda sessizce konuşmak yerine niye dışarı çıkmıyoruz." dedim. Başını tamam dermiş gibi salladı. Kütüphaneden dışarı çıkıp bir bankta oturduk. Saçımı okşadı. Kendimi çok garip hissediyordum. Daha yeni tanımıştım onu ne ara bu kadar yakın olmuştuk. Kafamı geri doğru çektim. Yanlız kalmak istiyordum. Ama onada git diyemiyordum. Galiba ondan hoşlanıyordum. Ama bu olamazdı. Ben yanlız yaşarken nerden çıkmıştı bu çocuk. Kafamı kaldırdım gözlerinin içine baktım oda benimkilere baktı. Öylece bakıştık sonra "Senden hoşlanıyorum." dedi. Kalbim yerinden çıkcak gibiydi. Hızlı hızlı nefes alıyordum. Ona bende demek istiyordum. Hayatı ben yaşıyodum sonuçta istediğim cevabı verebilirdim. Biraz düşünüp "Bende senden hoşlanıyorum galiba." dedim. Elimden tuttu. Terlemeye başlamıştım kalbim ilk defa bu kadar hızlı atıyordu. Belkide hayatımın anlamı David olcaktı. "İlk defa birisine değer veriyorum." dedim. Oda  beni kendisine doğru çekip "Bende ilk defa aşık oldum." dedi. Bana sarıldı bi süre o şekilde kaldık. Akşam olmuştu. Gece karanlığını ve sessizliğini bastırmıştı. Eve gitmem gerekiyodu. Aslında beni birisi beklemiyordu. "Bana gidelim mi?" dedi. Hiç düşünmeden "Hayır." dedim. Neden diye sormasını bekliyodum ama hiç bişey söylemeden "Yarın görüşürüz Cesica." dedi. Ve ilerlemeye başladı. Beni bankta bırakıp gitti. Bende eve gittim. Yatağımı açmadan yattım. Üstümdekileride çıkarmamıştım.David'i düşünürken uyumuşum..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 02, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YanlızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin