Twitterıma girdim ve mesajı görmemle şok geçirmem bir olmuştu.Grayson bana çıkma mı teklif etmişti.Hala anlamakta zorluk çekiyordum.Algılarım kapanmıştı adeta.Ama yaşlı ve ağır öğretmenimin sesiyle irkildim "Kayra!!Bırak o telefonu hemen!" Bu öğretmeni hiç mi hiç sevmiyordum.Ağır Handan...Türkçe'ye nefretle bakmamın sebebi olan Handan...Benim tepkim ise gözlerimi devirmek oldu.Tabii ki telefonumu kapatamazdım.Sonuçta boru değil ki bu GRAYSON DOLAN'dı.Tekrar telefonuma yüzümü döndürdüm.Ama telefonumu elimden çeken bir yaratık cevap yazmama engel olmuştu.Hah tabii ki ağır Handan'dı.Hadi ama!?!Ne yani telefonumu vermeyecek miydi.Şaka mı bu!?!Hemen bağırmaya başladım "Hocam ya telefonumu verin.Ölüm kalım meselesi hocam vallahi."Handan ise "Kayracım,tatlım,cadı kızım,sınıfın delisi Kayra..." Cevabını bekliyordum ki bi anda bağırış sesi duydum "Tabii ki HAYIR!"demişti.Bende hemen sınıftan çıkıp teyzemin yanına gittim.Teyzem okulun müdürüydü.Teyzeme hemen çemkirmeye başlamıştım bile "Teyzee!!!Ya Handan Cad...Yani Handan Hoca benim telefonumu aldı!" Teyzemin tepkisi oldukça sakindi "Yine mi Kayra?" bu soru beni şaşırtmamıştı.Derslerde sürekli telefonumla ilgileniyordum ama notlarım hep yüksekti.Cevabım ise "Teyzelerin gülü,hadi alıver telefonumu" oldu.Teyzem bi bana bi önündeki dosyaya bakıyordu.O sırada Handan cadısı geldi."Müdüre hanım,Kayra hanım yine telefon ile ilgileniyordu"dedi.Teyzem sadece sağ elini açıp telefonun eline gelmesini bekledi.Handan telefonumu teyzeme verdi.Bende zafer ve ölümcül bakışlarımı Handan'a fırlattım.Handan odadan çıkınca bu sefer ben elimi açtım.Teyzemde bezgin bakışlar atarak telefonumu verdi.Artık Grayson'a cevap yazabilirdim.Hemen Melis'in yanına gittim.Cevabım tabii ki de "EVET!!"olacaktı.Gönder butonuna tıkladım ve bir resim attı.Bunlar uçak biletiydi.Ve TÜRKİYE yazıyordu!Ne yani Grayson buraya mı geliyordu.Aman tanrım!!Bunu görmemle yere yığılmam bir oldu.