Hopeless Romantic

Ang istoryang na ito ay para pala sa mga taong nagmahal, nagmamahal at magmamahal pa lamang..

Dinededicate ko rin ito sa taong unang nagpatibok ng aking puso, na sana mabasa niya ito..

Ito pala yung kaunaunahang story ko sa Wattpad. Banzai! ^.^ (xD) sana mag enjoy kayo.. hihi!

At kung may nabasa kayo diyan na mejo malapit rin sa mga ibang stories.. sasabihin ko lang hindi ako nanggagaya.. Sandyang naging councidence lang talaga siguro na naging magkalapit yung mga stories namin..

And btw yung picture inedit ko lang ha.. hindi ko kinukuha yung credits ng owner.. :)

Pls. support niyo 'to ha.. vote and comment rin pala kayo.. :) thankyouuu! muwah! muwah! :* :D

~chinayao XoXo <3

Naranasan mo na rin bang umasa? Yung feeling na akala mo mapupunta na siya sa'yo pero, biglang nawala tapos napunta na pala sa iba.. Yung sirang-sira ka na, pero wala kang magagawa kundi i-accept na...

May iba na siya..

Ang sakit nuh! ><

Lahat nga tayo may kani-kaniyang love story.

Pero lahat ba nagkakaroon ng "happy ending?"

Para sa inyo, ano ba talaga ang LOVE???

Ito ba yung lagi mo siyang iniisip oras-oras? Araw-araw? Mula sa paggising hanggang sa pagtulog..

At tsaka ang hirap din pala na araw-araw kayong nagkikita, nag-uusap .. Ngunit hindi mo parin masabing mahal mo parin siya, sa takot na lalayuan ka niya at masira pa yung pagkakaibigan niyong tanging nag-uugnay sa inyong dalawa..

Ang sakit.. Sobrang sakit.. Lalo na nung makita mo siyang mayroon nang iba.. :_(

Noong bata pa lamang ako, sinasabi ko sa sarili ko na dapat kung sino yung taong una ko minahal, yun din yung makakasama ko habang buhay. Dahil noon, naniniwala talaga ako sa kasabihang, "First love never dies", eh. Ako nga pala si Czarina Y. Hirano. Lahat ng mga sinabi ko noon sa sarili ko ay nagbago nang may pumasok na Josean B. Nedel sa buhay ko..

Grade 2 pa lamang kami noon nang naging kaklase ko si Josh. Matalino, at maputi.. lumapit ako sa kanya minsan para humiram ng lapis..

"Hi, ako nga pala si Czarina. Pwede ba ako manghiram ng lapis? Ibabalik ko lang kaagad pagkatapos kong gamitin." sabi ko sa kanya..

Tiningnan lamang niya ako habang naka-upo at nagpatuloy sa kanyang ginagawa.. Akala ko noon mabait siya kasi yun yung first impression ko sa kanya..

"Hmph.. Suplado.." bulong ko sa aking sarili habang naglalakad pabalik sa aking upuan.

Yung yung una naming encounter sa isa't-isa.. Hamakin mo yun.. Ako pa yung unang pumansin sa kanya.. -.- nga naman oh..

Lumipas ang mahabang panahon at kami ay nasa ikalimang baitang na.. naging magkaibigan n kami