Bazen umuda sarılmak gibi sarılmak istersin birilerine.
Yalnızlığı unutmak için geceleri kendine dost edinirsin. Ağladığını belli ettirmemek için yağmurun altında yürümek gibi.
Bazen ferhat olup dağları delip geçmek istersin. Ya da mecnun olup çölleri aşmak istersin. Aklını yitirip deli olasin gelir. Yaşamak için bazen umuda sarilmak istersin ama her umuda bazen kelepçe vurulur yüreğine prangalar vurulur bazen bütün herşeyi kaybettim derken O gelir akla tekrar ümitlenirsin terkar tekrar gülmek istersin iste bu umut bitmez dersin. Sebebsizce yürümek istersin sonunu bilmediğin yollari geçmek istersin. Yada bazen konuşmak istersin ama o an düğümlenir boğazın avazın çıktığı kadar bağırmak istersin ama sanki birileri boğazını sıkar yapamazsin. Geceleri ve gündüzleri ayırt edemezsin nerde olduğunu bilemezsin sadece beklersin, ölümü beklemek gibi beklersin ama unutma bunada umutlanirsin bir kurtuluş yoludur belki die... unutma asla yaralı yürek umut biterse kalp biter, umut biterse ömür biter sen bitersin hayallerin biter bir bakmisin hayatın en kuytu köşesinde oturmuş sesizce ne olduğunu anlamak istersin ama anlayamazsin işte hayat işte umut ne yapmak istersin Ey seni seni ne yapmak istersin umutlar içinde surundurmek mi ! Yoksa göz perdesinin inmesini mi. Ah dersin sadece ah. Sevmek istersin bir aşk adamı gibi yapamazsın. Çünkü sen sevmekten anlamazsin. Sevilmek istersin ama sen sevecek kadar sevilmeyi hak ettin mi derler. Ya sahi sevmek sevilmek neden zor. Yoksa bizmi sevgiyi hak etmiyoruz yoksa sevgimi bizi sevmek istemiyor oy oy gülüm sen yalnızlığa mahkum olursun.
