So the story starts here :).
Someones POV.
First day of school -_-.
Ito na siguro ang pinaka nakakaasar na araw ng buhay ko. Bukod sa bagong studyante ako sa Royal Perfectual Institute, ay kailangan ko nanamn magpakilala sa mga magiging classmate ko.
Hay eto na. This is it. Papasok na ko talaga sa school na to.
Grabe dito. Papasok ka lang ng gate naka red carpet pa? Tapos yung parking lot nila sobrang daming mamahalin na kotse. Sabagay halata namn eh. Pangalan pa lang ng school halata ng mayayaman lang ang nakakapasok. Ako? Hindi ako mayaman -_- sa totoo niyan nakapasok ako dito dahil nakapasa ako sa entrance exam ng school at nakakuha ako ng Scholarship. Swerte ko no? Makapunta na nga lang sa room ko.
"Wtf?!" Araaaaaay! Anak ng tokwa namn oo. Nabanga pa. Ayan sige Sebastian! Day dream pa!
"Sorry. Hindi kasi ako nakatingin sa daan eh. Sorry talaga."
"Sorry?! Tingin mo ba mababalik ng sorry mo ang ginawa mo sa bag at sapatos ko ha? Nerd?!" Anak ng tokwa. Kala mo na machine gun ang bunganga.
"Alam mo ba kung gaano kamahal to ha? Galing pa tong Europe. Tapos gagasgasan mo lang?? Sino ka ba ha?? Tumingin ka nga sakin!"
Dahan dahan ko iniangat ang ulo ko. Shempre nakakatakot malay mo machine gun sha na may katawan ng tao. Creepy namn!
o.o
"You?!!" Ahh girl pala siya. Maganda siya ah? Wait pero sabi niya You?! Kilala ko kaya siya?
"Me??" Sagot ko haha. Malay ko ba kung ako tinutukoy niya xD.
"Are you fucking kidding me Sebastian?!" Hala kiala niya ako o.o
"Ha? Kilala mo ko??" Ay hindi hindi. Tung tumanga ko namn at tinanong ko pa. Alam nga niya pangalan ko eh. Yari nanamn ako nito n.n
"Sebastian Lamperouge." Hala kilala niya ako. Sikat na pala ako?
"Hehe. Ako nga. Pano mo ko nakilala? Ganun na ba ako ka sikat?"
"You're kidding right??" Mukha ba akong nagbibiro? Hay nako namn.
"Mukha ba akong nagjojoke?"
"Tss. As expected. It's been 7 years since we last saw each other. Anyway, hope to see you soon, Tian."
"Hehe sige. Bye!"
Hala napahaba ang usapan namin ni ateng kilala ako. Malalate na ko!
Takbo takbo takbo!
At nakarating na din sa room. At andun na yung prof. Yari na. First day pa namn.
"Why are you late? Mr. Lamperouge?"
"Sir. Nahirapan po kasi ako hanapin yung room eh sorry."
"Ok. So now introduce yourself."
"Yes sir. I'm Sebastian Lamperouge. I am 18 years old." Ayan. Nagpakilala na ko. Para kilala niyo na rin ako haha.
"Ok. Now you may sit besides Ms. Dela Cruz." Dela Cruz? Parang narinig ko na yun dati pa. Di ko lang matandaan.
"You?!" Sigaw ni Ms. Dela Cruz. Ano ba yan lahat na lang ng tao sinisigawan ako -_-.
"Ay ikaw pala yan ateng masungit hehe." Si Ateng machin gun pala ahahaha.
"Excuse me?!" Grabe taray talaga niya.
"Ateng maganda hehe." Sana di na siya magalit. *_*
"Tss." Siguro namn di na siya galit no?
"Both of you. Sit down."
"Yes sir." Sabay namin binanggit ni Ms. Dela Cruz. Maalam pala siya ng mahinang bosses? XD
After class. 5pm
Kinausap kami ni Sir Garcia. By Kami means ako saka si ateng machine gun haha.
"Ms. Dela Cruz, I want you to tour Mr. Lamperouge to our campus. Can I entrust him with you?"
"Sir?? Why me??" Tanong ni Ateng machine gun.
"Cause there is no one else. Ms. Dela Cruz." Ayos din sumagot si sir eh haha.
"Yes sir." Yun mababa nanamn bosses niya haha.
"Ok then. Anyway I need to go. Welcome to our school again Mr. Lamperouge." Nakangiti ng umalis sa harap namin si Sir. At shempre ngumiti na lang din ako.
"Hi hehe. Sorry pala sa kaninang umaga. Di ko kasi talaga sinasadya yun eh."
"K. Anyway I'm Jean Coleen Dela Cruz." Jean Coleen? Teka narinig ko na yun ah?
Then bigla akong nakaramdam ng pananakit ng ulo at....
Jean POV
"Hey! Tian?? What happen?!" What the? Bigla na lang natumba si Tian??
Sh*t. Pinilit kong dalhin si Tian sa aking Bugatti Veyron. Buti na lang hindi parin nagbabago si Tian. Magaan parin siya.
Nag drive na ko papuntang sa condo ko. Do I have any choice? Wala dba? Ni hindi ko rin namn alam ngayon kung saan siya nakatira.
Pinilit ko siyang dalhin mula sa Veyron ko hanggang sa salas ng condo ko. Hindi namn mabigat kasi di namn siya ganun ka laki eh. It's already pass 6 at hindi parin siya nagigising.
"Jean. Wag mo ko iwan." Wth?! So hindi niya parin pala nakakalimutan. Ang nangyari last 7 years ago. Sorry Tian. Sorry kung iniwan kita nung mga bata pa tayo. But right now. Hindi na kita iiwan ulit Tian. Hinding hindi na.
Last 7 years ago. Yun na ang pinaka masamang bagay na nagawa ko sa buong buhay ko Tian. Hanggang ngayon iniisip ko parin kung bakit ko nagawa yun. Pero eto tayo ngayon. Nagkita tayo sa iisang school. Pero hindi mo na ko nakilala Tian.
Bakit??
Anong nangyari Tian?
---------
