Χαμένα όνειρα

Οι μαριονετες της ζωης.

Κοιτώ την λευκή σελίδα με συναισθήματα έτοιμα να φύγουν μακρια.
Να ξεφύγουν απο το χάος της ψυχής μου.
Στα αυτιά μου σιγοπαιζει η γλυκιά μουσική της ευτυχίας και της στεναγχωριας.
Ολα ειναι μπλεγμένα με έναν γαλήνιο τροπο.
Συναισθήματα μπλεγμένα μαζι με όνειρα.
Όλοι έχουν όνειρα,
άλλοι μεγάλα και άλλοι μικρά.
Αλλα η ελπίδα τους για αυτά τα κανει να επιζούν απο ολα τα σκαμπανευασματα της ζωής.
Εχω και γω όνειρα,
αλλα μου τα περνούν.
Τα κλέβουν.
Στο τέλος δεν θα μεινει τίποτα.
Αν μου τα πάρουν ολα μακρια μου, θα γίνω ιδια με τους άλλους.
Μια μαριονέτα που απλά ζει.
Ζει χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδες, χωρίς συναισθήματα, χωρίς τίποτα.
Αυτο το τίποτα ομως ειναι που κανει την διαφορά.
Την διαφορά ανάμεσα στους ονειροπόλους και τις μαριονέτες.