İHANET

-4-

 Gray  ve Juvia saray bahçesinde ağır adımlarla yürüyor ve bir yandan da sohbet ediyorlardı. Gray Juvia'nın ona söylediği şey ile şaşkın bakışlarını Juvia'ya çevirdi

"Gerçekten daha önce hiç ata binmedin mi?"

Juvia kafasını olumsuz anlamda salladı. Saçları hafif esen rüzgarda savrulmuştu.

"Juvia atların yanına gittiklerinde atlar ... Garip davaranıyor. Sanki benden korkuyor gibiler."

Gray elindeki elmasından son ısırığını aldı ve elmasının çöpünü en yakındaki ağacın dibine attı. Sonra ise gülümseyerek Juvia'ya baktı.

"İstersen test edelim."

Juvia anlamamış gözlerle Gray'e baktı.

"Juvia ne demek istediğinizi anlamadı."

"Sadece atların senin yanında nasıl davrandığını merak ediyorum. Yani hangi at senin gibi bir kızdan korkabilir ki?"

 ---

"Gray-san gerçekten buna gerek yok."

Gray ve Juvia yeşillik bir alandaydı. Yanlarında Gray'in atı da vardı. Gray atının üstüne bindi ve elini Juvia'ya uzattı.

"Korkmanı gerektirecek bir şey yok."

Juvia tereddütlü bir iki adım attı. Sonra ise tekrar geriye doğru iki adım attı. Gray sıkıntıyla attan indi.

"Hadi ama neden bu kadar korkuyorsun ki? "

Juvia çimenlere oturdu ve dizlerini kendine çekti. Gray de yanına oturdu.

"Bir sorun mu var ?"

"Küçükken bir gün ata binmeye çalışmıştım. At ben yanına gidince oldukça huysuzlaşmıştı. Ben onun sırtına binmeye çalıştığımda ise beni şiddetli bir şekilde yere attı. Hayati bir tehlikem yoktu. Ama o günden beri atlardan korkuyorum."

"Oh , bilmiyordum. "

Juvia samimi bir şekilde gülümsedi.

"Sorun değil. "

Gray oturduğu yerden kalkarak atının yanına gitti . Atın kafasını okşarken Juvia'ya baktı.

"Gitsek iyi olur hava kararmaya başladı. Lyon da yakında döner."

Juvia çimenlerden kalktı ve üstünü silkeledi.

"Haklısın."

---

Gray ve Juvia ağır adımlarla saraya doğru ilerliyorlardı. Kısa bir süre sonra saraya varmışlardı. Aslında Juvia tek başına varmıştı. Gray atını ahıra bırakmaya gitmişti. Juvia görkemli saray kapısından içeri girdi ve odasına çıktı.